ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΤΕΙ ΑΘΗΝΑΣ ΣΤΙΣ 19 ΚΑΙ 25 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΤΕΙ ΑΘΗΝΑΣ

ΤΗΣ 4^ΗΣ -11-2008

Η ίδρυση και λειτουργία των κολεγίων παρακάμπτει τη συνταγματική νομιμότητα, όπως αυτή προβλέπεται και ρυθμίζεται από το άρθρο 16 του συντάγματος.

Ο νόμος για την ίδρυση των κολεγίων κατοχυρώνει τον ιδιωτικό τομέα στο χώρο της Ανώτατης Πανεπιστημιακής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης, που τελικά ολοκληρώνεται με την πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για την αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων στους αποφοίτους των κολεγίων.

Όλη αυτή η διαδικασία θα έχει τρομερές συνέπειες στη λειτουργία όλων των Τμημάτων των ΤΕΙ της χώρας και κυρίως των περιφερειακών, τα οποία έχουν ήδη υποστεί συρρίκνωση του αριθμού των εισακτέων τους, με αποτέλεσμα να οδηγηθούν σταδιακά σε μαρασμό και τελικά σε οριστικό κλείσιμο.

Με τη ευκαιρία αυτή η Συνέλευση του ΤΕΙ Αθήνας εκφράζει ομόφωνα τη διαφωνία της για την κατοχύρωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών και ζητά

- την οικονομική ενίσχυση όλων των ΤΕΙ της χώρας, τόσο για την κάλυψη λειτουργικών δαπανών όσο και στον τομέα των Δημοσίων Επενδύσεων, στα ίδια επίπεδα με των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων, ώστε να αρθεί επιτέλους η οικονομική ανισότητα εις βάρος των Ιδρυμάτων μας

- την αύξηση του αριθμού του μόνιμου ΕΠ στα ΤΕΙ, ο οποίος, έπειτα από την εφαρμογή του πρόσφατου νόμου για τη συνταξιοδότηση, έχει ελαττωθεί δραματικά

-την ενίσχυση των υποδομών των ιδρυμάτων μας ώστε να υπάρξει ουσιαστική αναβάθμιση των σπουδών και

-την ικανοποίηση των οικονομικών αιτημάτων του ΔΠ των Πανεπιστημίων και ΤΕΙ με υλοποίηση της δέσμευσης για καταβολή της εφάπαξ αμοιβής του Ν 3205/2003

Για όλους αυτούς τους λόγους αποφασίζει την αναστολή της λειτουργίας του ΤΕΙ Αθήνας την Τετάρτη 19-11-2008 και την Τρίτη 25-11-2008 και παράλληλη αποχή από κάθε εκπαιδευτική, ερευνητική ή επιστημονική δραστηριότητα.

Αξιολόγηση

Σε δύο ΑΕΙ της περιφέρειας και τρία ΤΕΙ ξεκινά την τελευταία εβδομάδα του Νοεμβρίου η αξιολόγηση των ιδρυμάτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η αξιολόγηση θα γίνει από πέντε αξιολογητές από το εξωτερικό, οι οποίοι θα ελέγξουν το πρόγραμμα σπουδών, την ποιότητα της διδασκαλίας, το επιστημονικό και ερευνητικό έργο καθώς και τις υπηρεσίες που παρέχονται στους φοιτητές.

Ωστόσο, επειδή η αξιολόγηση εξακολουθεί να προκαλεί τριγμούς στην πανεπιστημιακή κοινότητα και κυρίως στους φοιτητές, η Αρχή Αξιολόγησης δεν δημοσιοποιεί τα ονόματα των Ιδρυμάτων που θα αξιολογηθούν. «Είναι η πρώτη φορά που εξωτερικοί αξιολογητές θα ελέγξουν ιδρύματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα μας» δήλωσε στο Βήμα ο πρόεδρος της Αρχής Αξιολόγησης (ΑΔΙΠ) Σπ. Αμούργης, τονίζοντας πως «μόλις οι αξιολογητές ολοκληρώσουν το έργο τους θα παραδώσουν το πόρισμά τους στην Αρχή Αξιολόγησης και το πόρισμα θα κατατεθεί στη Βουλή, όπως προβλέπει ο νόμος».

Σύμφωνα με τον κ. Αμούργη τα πανεπιστήμια που έχουν υποβάλει αίτηση για εξωτερική αξιολόγηση είναι αρκετά, και για αυτά η αξιολόγηση θα αρχίσει με τη νέα χρονιά. Επίσης, σημείωσε, ότι οι αξιολογητές θα επισημάνουν όχι μόνο τα προβλήματα ενός Τμήματος αλλά και τα επιτεύγματά του, ενώ οι αδυναμίες θα πρέπει να βελτιωθούν είτε από τους ίδιους (το Τμήμα), είτε από τη διοίκηση του ΑΕΙ, είτε από το Υπουργείο Παιδείας.

(Newsroom ΔΟΛ, 18/11/2008)

Άρχισε η λειτουργία του Γραφείου Κολλεγίων

...

Άρχισε η λειτουργία του Γραφείου Κολλεγίων, στο υπουργείο Παιδείας, όπως προβλέπεται από τον πρόσφατο νόμο «Ίδρυση και λειτουργία Κολλεγίων και άλλες διατάξεις».

Όπως ανακοινώθηκε από το υπουργείο Παιδείας, στην ιστοσελίδα του έχουν ήδη αναρτηθεί οι αποφάσεις, που αφορούν στη χορήγηση άδειας ίδρυσης και λειτουργίας στα Κολλέγια και τη χορήγηση άδειας λειτουργίας στα Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών.

Επίσης, η πρόσκληση υποβολής αίτησης για χορήγηση άδειας ίδρυσης Κολλεγίων και για χορήγηση άδειας λειτουργίας Κολλεγίων, η πρόσκληση υποβολής αίτησης για χορήγηση άδειας λειτουργίας Εργαστηρίων Ελευθέρων Σπουδών, η πρόσκληση υποβολής αίτησης για ένταξη στο Μητρώο Διδασκόντων σε Κολλέγια και η αίτηση εγγραφής στο Μητρώο Διδασκόντων.

Η καταληκτική ημερομηνία υποβολής αιτήσεων αδείας ίδρυσης και λειτουργίας Κολλεγίων καθώς και άδειας λειτουργίας Εργαστηρίων Ελευθέρων Σπουδών για το σπουδαστικό έτος 2009-2010, είναι η 31η Δεκεμβρίου 2008.

(www.kathimerini.gr, 6/11/2008)

Καταδίκη καθηγητή για φακελάκι από φοιτήτριες

Δύο χρόνια φυλάκιση επέβαλε το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης σε καθηγητή του Πανεπιστημίου Μακεδονίας κατηγορούμενο ότι έλαβε φακελάκι για να δώσει προβιβάσιμο βαθμό σε δύο φοιτήτριες. Αντιμετώπισε την κατηγορία της «παθητικής δωροδοκίας» αλλά δικάστηκε διά πληρεξουσίου δικηγόρου. Για «άμεση συνέργεια» στην παραπάνω πράξη καταδικάστηκε κι ένας ηλεκτρολόγος μηχανικός, ο οποίος φέρεται ότι είχε τον ρόλο του μεσάζοντα. Το δικαστήριο αποφάσισε η έφεσή τους να έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα. Οι δύο φοιτήτριες που ήταν κατηγορούμενες για «ενεργητική δωροδοκία» απαλλάχθηκαν.

Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, από τον Οκτώβριο έως τον Δεκέμβριο του 2003, εν όψει των εξετάσεων στο μάθημα των Μαθηματικών, ο αναπληρωτής καθηγητής Αθ. Αλ. ζήτησε και πήρε χρηματικά ποσά από 200 έως 400 ευρώ για να τις βαθμολογήσει με καλό βαθμό έτσι ώστε να περάσουν το μάθημα. Η μία από τις δύο φοιτήτριες μαγνητοφώνησε τις συνομιλίες που είχε με τον καθηγητή και τον κατήγγειλε στην Αστυνομία.

Ο δικηγόρος της Κωνσταντίνος Αθανασιάδης είπε για την ΕΔΕ που διενήργησε το πανεπιστήμιο ότι «δεν έπραξε το αυτονόητο, να ζητήσει από τον καταγγελλόμενο καθηγητή τα γραπτά των διαγωνισθέντων, τη μεθοδολογία της εξέτασης, δηλαδή τον τρόπο που τα βαθμολογούσε, και τελικώς την άτυπη επαναξέτασή τους από ομάδα καθηγητών για να διαφανεί πού υπάρχει διαφορά μεταξύ των βαθμών που δόθηκαν και των βαθμών που έπρεπε να δοθούν».

(ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 01/11/2008)

Καταδίκη Ελλάδας για την μη αναγνώριση των διπλωμάτων

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο τόνισε ότι η διαδικασία αναγνώρισης των πτυχίων βασίζεται στην αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ των κρατών-μελών.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, κατόπιν καταγγελιών που υπέβαλαν 37 ιδιώτες, καταδίκασε με απόφασή του την Ελλάδα για τη διαδικασία αναγνώρισης των διπλωμάτων από κολέγια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς έκρινε ότι η χώρα μας παραβίασε το κοινοτικό δίκαιο.

Συγκεκριμένα, το Δικαστήριο τόνισε ότι η διαδικασία αναγνώρισης των πτυχίων βασίζεται στην αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ των κρατών - μελών.

Το κοινοτικό δίκαιο έχει καθιερώσει ένα γενικό σύστημα αναγνωρίσεως των διπλωμάτων τριτοβάθμιας εκπαιδεύσεως που πιστοποιούν επαγγελματική εκπαίδευση ελάχιστης διάρκειας τριών ετών. Η Επιτροπή προσάπτει στην Ελλάδα, πρώτον, ότι αρνείται συστηματικά την αναγνώριση των διπλωμάτων τα οποία έχουν απονεμηθεί κατόπιν σπουδών που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο «συμφωνιών επικυρώσεως» (γνωστών και ως «συμφωνιών δικαιοχρήσεως»).

Το σύστημα αυτό δεν προβλέπει την αναγνώριση διπλώματος λόγω της ουσιαστικής αξίας της εκπαίδευσης που πιστοποιεί το δίπλωμα αυτό, αλλά θέτει τεκμήριο περί του ότι τα προσόντα του αιτούντος, ο οποίος έχει δικαίωμα να ασκεί νομοθετικά κατοχυρωμένο επάγγελμα σε ένα κράτος μέλος, είναι επαρκή για την άσκηση του ιδίου αυτού επαγγέλματος στα λοιπά κράτη μέλη.

Σύμφωνα με το Δικαστήριο, εναπόκειται αποκλειστικά στις αρχές οι οποίες χορηγούν τα διπλώματα να ελέγχουν αν πληρούνται οι απαιτούμενες προϋποθέσεις για τη χορήγησή τους, καθώς και οι προϋποθέσεις που αφορούν τη φύση του ιδρύματος στο οποίο πραγματοποίησε τις σπουδές του ο κάτοχος του διπλώματος. Αντιθέτως, το κράτος μέλος υποδοχής δεν μπορεί να ελέγξει τις προϋποθέσεις βάσει των οποίων χορηγήθηκαν τα διπλώματα.

Το Δικαστήριο επεσημαίνει επίσης ότι οι σπουδές δεν πρέπει οπωσδήποτε να έχουν πραγματοποιηθεί σε πανεπιστήμιο ή σε ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα.

Όσον αφορά στα «αντισταθμιστικά μέτρα», η οδηγία επιτρέπει -χωρίς να υποχρεώνει τα κράτη μέλη να αναγνωρίζουν αυτόματα και άνευ όρων τα διπλώματα- στο κράτος μέλος υποδοχής να επιβάλλει, σε ορισμένες περιπτώσεις, πρακτική άσκηση προσαρμογής ή δοκιμασία επάρκειας, η επιλογή μεταξύ των οποίων ανήκει, καταρχήν, στον αιτούντα την αναγνώριση του διπλώματος.

Εξάλλου, βάσει των εθνικών διατάξεων ανατίθεται σε ειδικό οργανισμό (Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικής Ισοτιμίας Τίτλων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης ή ΣΑΕΙΤΤΕ) η αρμοδιότητα να ελέγχει, αφενός, αν το εκπαιδευτικό ίδρυμα στο οποίο πραγματοποιήθηκαν οι σπουδές ανήκει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και αφετέρου, αν ο αιτών διαθέτει την απαραίτητη επαγγελματική πείρα, στην περίπτωση που η διάρκεια της εκπαίδευσής του υπολείπεται κατά ένα τουλάχιστον έτος αυτής που απαιτείται στην Ελλάδα για την άσκηση του ίδιου επαγγέλματος.

Τέλος, σημειώθηκε η ύπαρξη παράβασης της οδηγίας όσον αφορά στο γεγονός ότι, στο δημόσιο τομέα δεν είναι δυνατή η μετάταξη σε ανώτερο ιεραρχικό ή και μισθολογικό κλιμάκιο των ατόμων που διορίσθηκαν - ως κάτοχοι διπλώματος που χορηγήθηκε εντός άλλου κράτους μέλους - με βαθμό χαμηλότερο από αυτόν με τον οποίο θα μπορούσαν να έχουν διορισθεί αν τα διπλώματά τους είχαν αναγνωρισθεί σύμφωνα με την οδηγία.

Υπεξαίρεση

Υπόθεση υπεξαίρεσης μεγάλων ποσοτήτων πετρελαίου από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης διερευνά η εισαγγελία Θεσσαλονίκης, μετά από σχετικό πόρισμα Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης που διενεργήθηκε με εντολή της πρυτανείας. Η υπόθεση διαβιβάστηκε στην εισαγγελία πρωτοδικών για τις προβλεπόμενες διώξεις.

Στην υπόθεση εμπλέκεται ομάδα 5 έως 15 ατόμων, που προέρχονται τόσο μέσα όσο και έξω από το πανεπιστήμιο, ανέφερε ο πρύτανης του ΑΠΘ, Αναστάσιος Μάνθος, χωρίς να προσδιορίσει την ακριβή ιδιότητά τους, ενώ σύμφωνα με τα συμπεράσματα της ΕΔΕ, διαπιστώθηκε «η τέλεση κακουργημάτων κατά συρροή».

Από την ΕΔΕ, προκύπτει εξάλλου ότι η υπεξαίρεση τελούνταν μεθοδικά από το 1999 έως τον Απρίλιο του 2004 - οπότε παραδόθηκε η τελευταία παραγγελία πετρελαίου στο πανεπιστήμιο, εφόσον έκτοτε το πανεπιστήμιο άρχισε να λειτουργεί με φυσικό αέριο - με έξαρση την περίοδο θέρμανσης 2003-04.

Σύμφωνα με τον κ. Μάνθο, η ανάγκη διενέργειας ελέγχου προέκυψε όταν οι νέες πρυτανικές αρχές (που ανέλαβαν διοίκηση από το 2006), έδωσαν εντολή για εκκένωση των δεξαμενών του κεντρικού λεβητοστασίου, για λόγους ασφαλείας, οπότε και «διαπιστώθηκε ότι ήταν κενές, ενώ θα έπρεπε να είναι γεμάτες από πετρέλαιο».

Με αφορμή αυτή την διαπίστωση δόθηκε εντολή διενέργειας διοικητικού ελέγχου και σύμφωνα με τις καταγραφές διαπιστώνεται ότι στη διάρκεια της παραπάνω πενταετίας υπεξαιρέθηκαν συνολικά οχτώ εκατομμύρια λίτρα πετρελαίου. «Γινόταν παραγγελία και αντί να έρχεται στο πανεπιστήμιο, πήγαινε αλλού» δήλωσε χαρακτηριστικά ο πρύτανης.

Εκλογές ή αποχή...

προειδοποιούν 6O καθηγητές του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου

Με αποχή από τις εκπαιδευτικές διαδικασίες προειδοποιούν 60 καθηγητές της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών-Μηχανικών Υπολογιστών του Πολυτεχνείου της Αθήνας εάν παρεμποδιστεί για τρίτη φορά η εκλογική διαδικασία, τη Δευτέρα, για την ανάδειξη προέδρου της Σχολής.

Σύμφωνα με τα Νέα, μετά τις δύο ματαιώσεις της εκλογικής διαδικασίας που έγιναν έως τώρα, εξαιτίας της παρεμπόδισής της από ομάδες φοιτητών που αντιδρούν στην εφαρμογή του νέου νόμου-πλαισίου, 60 από τους 85 καθηγητές της Σχολής δηλώνουν ότι αν και η τρίτη προσπάθεια ματαιωθεί, θα απέχουν από τις εξετάσεις, τη διόρθωση γραπτών, την κατάθεση βαθμολογιών, κ.λπ., μέχρι τη νόμιμη εκλογή Προέδρου στη Σχολή.

Το πρόβλημα της παρεμπόδισης των εκλογών έχει παρουσιαστεί ώς τώρα σε πολλά πανεπιστήμια και την περασμένη Παρασκευή επαναλήφθηκε στο Πολυτεχνείο της Αθήνας, όταν φοιτητές της παράταξης ΕΑΑΚ (εξωκοινοβουλευτική Αριστερά) συνεπλάκησαν με συμφοιτητές τους της ΔΑΠ οι οποίοι επιχειρούσαν να ψηφίσουν στις σχολές Τοπογράφων και Εφαρμοσμένων Μαθηματικών. Τελικά η ψηφοφορία στις κάλπες των φοιτητών δεν έγινε, όμως οι εκλογές διεξήχθησαν κανονικά στις κάλπες των καθηγητών και του διοικητικού προσωπικού και ολοκληρώθηκαν με ανάδειξη νέων προέδρων.

Επεισόδια στις εκλογές προέδρων Τμημάτων του ΕΜΠ

Φοιτητές της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς εμπόδισαν συμφοιτητές τους να συμμετάσχουν στην ψηφοφορία

Μ ικροεπεισόδια σημειώθηκαν χθες στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, όταν ομάδες φοιτητών της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς (ΕΑΑΚ) επεχείρησαν για μία ακόμη φορά να διακόψουν τις εκλογές προέδρων σε δύο Τμήματα, που γίνονται με τον νέο νόμο-πλαίσιο για τα ΑΕΙ. Οι διαπληκτισμοί σημειώθηκαν στα τμήματα Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών και Τοπογράφων, όπου είχε ορισθεί να γίνουν οι εκλογές για την ανάδειξη των προέδρων τους. Οι ομάδες των φοιτητών των ΕΑΑΚ έκλεισαν την είσοδο της σχολής και εμπόδισαν τους συμφοιτητές τους να συμμετάσχουν στην ψηφοφορία.

Τελικά οι κάλπες μεταφέρθηκαν στην αίθουσα της Συγκλήτου του ιδρύματος, ψήφισαν ωστόσο μόνο τα μέλη του Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού (ΔΕΠ), καθώς οι φοιτητές δεν μπόρεσαν να εισέλθουν στο κτίριο. Αργά το μεσημέρι στο κτίριο του ΕΜΠ προσήλθε και ομάδα της κυβερνητικής ΔΑΠ, η οποία προσπάθησε να σπάσει τον κλοιό των ΕΑΑΚ, χωρίς όμως να σημειωθούν σοβαρά επεισόδια. Οι εκλογές ολοκληρώθηκαν όσον αφορά την ανάδειξη προέδρων αλλά και αντιπροέδρων. Απόντες από τα επεισόδια ήταν οι φοιτητές της Πανσπουδαστικής (ΚΚΕ), οι οποίοι κατήγγειλαν «στημένα σκηνικά» στον χώρο των πανεπιστημίων και κάλεσαν τα μέλη τους να απόσχουν από τις εκλογές για την ανάδειξη προέδρων.

«Η σθεναρή στάση της μεγάλης πλειοψηφίας των διδασκόντων στο Πολυτεχνείο οδήγησε τελικά στην επιτυχή ολοκλήρωση των εκλογών και βοήθησε στο να αποκατασταθεί το δημοκρατικό κλίμα» δήλωσε σχετικά στο «Βήμα» το μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας των καθηγητών ΑΕΙ (ΠΟΣΔΕΠ) κ. Ν. Σταυρακάκης. Στο Τμήμα των Μεταλλειολόγων ωστόσο η εκλογή προέδρου αναβλήθηκε χθες, ενώ για τη Δευτέρα έχουν ορισθεί οι εκλογές στο Τμήμα των Ηλεκτρολόγων.

(ΤΟ ΒΗΜΑ, 13/9/2008)

Εκλογές στο Πολυτεχνείο Κρήτης

Ομάδα κουκουλοφόρων μπήκε μέσα στην αιθουσα στην Πολυτεχνειούπολη
όπου βρισκόταν η κάλπη των φοιτητών, την οποία και πήρε.

Μια επίσκεψη στη Βοστώνη, στα Πανεπιστήμια ΜΙΤ και Χάρβαρντ ...

οδηγούν αναπόφευκτα σε συγκρίσεις και θυμό: Γιατί να μην είναι έτσι και τα δικά μας πανεπιστήμια;

(Χρήστος Μιχαηλίδης, Lifo, 24/7/2008)

Θα γράψω σήμερα για κάτι ασήμαντο, για το οποίο θα φωνάζουν πάλι οι εδώ... πανεπιστημιακοί πατριώτες που θεωρούν πως ό,τι εκθειάζει τα ξένα πανεπιστήμια απαξιώνει και απειλεί την εδώ «δημόσια, και δωρεάν παιδεία».

Βρέθηκα για λίγες μέρες στη Βοστώνη και μου δόθηκε η ευκαιρία να επισκεφθώ να Πανεπιστήμια MIT και Χάρβαρντ, να δω μερικούς καθηγητές και λέκτορες, να συνομιλήσω με φοιτητές και φοιτήτριες, μα κυρίως να γυρίσω όλες τις εγκαταστάσεις τους - αμφιθέατρα, εργαστήρια, αθλητικά κέντρα, εστίες, εστιατόρια κ.λπ.

Το «ασήμαντο» για το οποίο θα γράψω σήμερα δεν αφορά το αδιαμφισβήτητο επίπεδο της γνώσης και έρευνας που σου παρέχουν τα πανεπιστήμια αυτά, όπως και πολλά άλλα ιδιωτικά, ημικρατικά ή ολωσδιόλου κρατικά ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα στην Αμερική, και σε πολλές χώρες της δυτικής Ευρώπης, τώρα τελευταία και της ανατολικής.

Το αισθάνεσαι με το που μπαίνεις στο χώρο των πανεπιστημίων αυτών, στο campus όπως το λένε, πως «εδώ μαθαίνεις πράγματα, εδώ σπουδάζεις». Πέραν αυτού, όμως, αισθάνεσαι και άλλα. Όπως, παραδείγματος χάριν, ότι «εδώ περνάς καλά και είσαι και ασφαλής».

Είδα χαρούμενα πρόσωπα παντού, βρε αδερφέ. Φρέσκα παιδιά. Γεμάτα ζωντάνια. Ευγενικά. Ευχαριστημένα.

Είδα να είναι αραγμένοι στα ατέλειωτα γρασίδια του campus, άλλοι να συζητούν μεταξύ τους, άλλοι να διαβάζουν κάποιο βιβλίο, να τρώνε κάτι, να ταΐζουν τους σκίουρους!

Είδα στα κλειστά γυμναστήρια να κάνουν βάρη, να κολυμπούν, να παίζουν μπάσκετ. Στα γήπεδα έξω να παίζουν τένις, ποδόσφαιρο, μπέιζμπολ. Να τρέχουν. Να περπατούν γοργά.

Είδα σε κάθε κτίριο και των δύο πανεπιστημιακών συγκροτημάτων και από έναν έως και δύο απινιδωτές. Σε κάθε κουτάκι δίπλα υπήρχε η ταμπέλλα «here, you are safe», «εδώ, είσαι ασφαλής», και σύντομες οδηγίες με χρήσιμα τηλέφωνα.

Είδα, περπατώντας στα campus, και μερικούς ένστολους. Σεκιουριτάδες, όπως απαξιωτικά τους λέμε εδώ, και δεν έχουμε άδικο πολλές φορές, αφού αρκετοί από αυτούς νομίζουν πως κυβερνούν τον κόσμο με τον τσαμπουκά τους.

Εκεί, όχι. «Είμαστε εδώ, για την ασφάλειά σας και την ασφάλεια του ίδιου μας του πανεπιστημίου» είπαν στα παιδιά που πήγαν εκεί για να γραφτούν στο πρώτο έτος των σπουδών τους.

(click)

Την ίδια στιγμή, στο προαύλιο του Χάρβαρντ, μια ομάδα φοιτητών φώναζε εναντίον των μεγάλων πετρελαϊκών εταιρειών «που με απατές ανεβοκατεβάζουν τις τιμές των καυσίμων» και εναντίον του Τζορτζ Σόρος. Επίσης, πιο κάτω, άλλη ομάδα φοιτητών απαιτούσε «έξω από το Ιράκ και το Αφγανιστάν τώρα».

Δεν είδα κανέναν να εμποδίζει την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, όπως λέμε εδώ συνέχεια, απορώντας πολλές φορές ποιες ιδέες, άραγε, έχουν μείνει για να τις διακινήσουμε;

Είδα, στο μακρύ διάδρομο του κεντρικού κτιρίου του ΜΙΤ, σε έναν από τους πολλούς πίνακες ανακοινώσεων, τη δική μας, εκεί, παροικία. Τα παιδιά του Συλλόγου Ελλήνων Φοιτητών. Φωτογραφίες που τους έδειχναν σε διάφορες εκδηλώσεις: αθλητικές, φιλανθρωπικές, επιστημονικές. Όλοι να λάμπουν από χαρά. Να το διασκεδάζουν. Να χαίρονται τα ωραιότερα χρόνια της ζωής τους.

Ναι, είναι θυμωμένο το κομμάτι και σήμερα. Γιατί θα ήθελα να ήταν έτσι και τα δικά μας πανεπιστήμια (εκτός και εάν θεωρούμε πως είναι τα δικά μας καλύτερα από το Χάρβαρντ και το ΜΙΤ, οπότε η περίπτωσή μας πιά υπάγεται σε άλλη ειδικότητα).

Είμαι θυμωμένος γιατί είδα, εκτός όλων των άλλων, και εκατοντάδες πούλμαν να καταφθάνουν, με Γερμανούς, Σουηδούς, Ιάπωνες, Αυστραλούς τουρίστες, που πήγαν εκεί απλώς για να επισκεφθούν τα campus των δύο αυτών πανεπιστημίων. Και σκέφτηκα αν υπήρχε ποτέ περίπτωση να γίνει αυτό στον τόπο μας. Να έρθουν τουρίστες για να δουν τη Νομική Σχολή ή τη Φυσικομαθηματική Αθηνών.

(Εδώ στη Δήλο έρχονται για να δουν τα αρχαία, όπως τους προτρέπει και η διαφήμιση του ΕΟΤ, και μετά το μεσημέρι βρίσκουν κλειστό τον αρχαιολογικό χώρο - τι λέμε τώρα;).

Φοιτητές που δεν γνωρίζουν τι θα πει μελέτη!

Παθογένειες του εκπαιδευτικού συστήματος

(Καθημερινή, 20/7/2008)

Οι Ελληνες φοιτητές συνεχίζουν να παπαγαλίζουν τα μαθήματά τους, όπως έκαναν τα 12 προηγούμενα χρόνια. Ερευνα σε δευτεροετείς φοιτητές του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Πανεπιστημίου Μακεδονίας δείχνει ότι κουβαλούν όλες τις κακές συνήθειες από το σχολείο. Αγωνιούν να αποστηθίσουν σωστά, δεν έχουν σύστημα στο διάβασμά τους, δεν γνωρίζουν πώς να ξεφύγουν από το στενό πλαίσιο του σχολικού βιβλίου αξιοποιώντας και άλλες πηγές γνώσης, δεν έχουν αναπτύξει κριτική σκέψη.

Μόλις το 5% των φοιτητών μπορεί να διαβάζει πανεπιστημιακά βιβλία και άρθρα με γόνιμο τρόπο, ώστε τη γνώση που παίρνουν να την κατανοούν και να μπορούν να την εφαρμόσουν στην πράξη. Το 93,2% ελάχιστα αξιοποιεί για τη μελέτη του επιστημονικά βιβλία και άρθρα από τη βιβλιοθήκη ή το Διαδίκτυο. Μάλιστα, σχεδόν οι δύο στους τρεις μελετούν πρόχειρα αφού, όπως δήλωσαν, εντοπίζουν τις σημαντικότερες ιδέες των πανεπιστημιακών συγγραμμάτων διαβάζοντας επιλεγμένες σελίδες.

Η παθογένεια του εκπαιδευτικού συστήματος αποδεικνύεται και στην εκμάθηση ξένων γλωσσών για την οποία οι ελληνικές οικογένειες σπαταλούν τεράστια ποσά: Ενώ οι περισσότεροι φοιτητές είχαν πτυχίο Αγγλικών πολύ υψηλού επιπέδου, σε τεστ που έδωσαν, το 93% βαθμολογήθηκε με 4 με άριστα το 10. Τα ευρήματα αυτά δείχνουν ότι η κατάσταση έχει φθάσει σε οριακό σημείο, καθιστώντας επιτακτική ανάγκη έναν ουσιαστικό διάλογο για αλλαγές στο ελληνικό σχολείο.

Χανιά: Κατέστρεψαν μηχανήματα εργαστηρίων στο ΤΕΙ

(Ελ.Τύπος, 13.07.08)

Τρία εργαστήρια του παραρτήματος Χανίων των ΤΕΙ Κρήτης μπήκαν το βράδυ του Σαββάτου στο στόχαστρο αγνώστων. Οι δράστες εισέβαλαν την νύκτα στα ΤΕΙ στην περιοχή Χαλέπας και έφθασαν μέχρι τους χώρους που υπάρχουν τα εργαστήρια σεισμολογίας, ηλεκτρονικών και επικοινωνιών.

Κατευθύνθηκαν προς τις πυροσβεστικές φωλιές, ξεδίπλωσαν τα λάστιχα πυρόσβεσης, άνοιξαν τους κρουνούς και άδειασαν όλο το νερό πάνω στα μεγάλης αξίας μηχανήματα των τριών εργαστηρίων. Το περιστατικό κατήγγειλε το πρωί ο διευθυντής του εργαστηρίου σεισμολογίας Φίλιππος Βαλλιανάτος που πηγαίνοντας στο γραφείο του δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που είχε συμβεί.

Όπως ο ίδιος τόνισε οι δράστες μπήκαν ανενόχλητοι. Στην περιοχή δεν υπάρχει αστυνόμευση ενώ και το ΤΕΙ δεν έχει φύλακα. Στο χώρο γύρω από το ΤΕΙ δραστηριοποιούνται ομάδες νεαρών και που και στο παρελθόν έχουν δημιουργήσει πολλά προβλήματα.

Για την ταυτοποίηση της ταυτότητας των δραστών τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Και αυτό γιατί λόγω ασύλου δεν μπορεί στο χώρο να μπει η αστυνομία για την λήψη αποτυπωμάτων. Όσο για τα μηχανήματα των εργαστηρίων ο κύριος Βαλλιανάτος τα έλυσε ένα -ένα για να στεγνώσουν και να πάρει, όσο αυτό είναι δυνατό, ότι στοιχεία έχουν σωθεί.

Η 25ετής «ομηρεία» των ΑΕΙ

(της Μαρίας Γ. Δουφεξοπούλου,
αναπλ. καθηγ. ΕΜΠ, ΒΗΜΑ, 9/7/2008)

Μπορεί να μοιάζει υπερβολή αλλά είναι κοντά στην πραγματικότητα! Εδώ και πλέον 25 χρόνια η (ανεξάρτητη) λειτουργία των Ιδρυμάτων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στηρίζεται στην πολυπλοκότητα των «ισορροπιών» διαφόρων μορφών συμφερόντων στα οποία κυριαρχούν κάθε είδους κομματικά οφέλη για όλες τις παρατάξεις! Δηλαδή κατά κάποιον τρόπο έχουμε δημόσια εκπαιδευτικά Ιδρύματα που λειτουργούν με κανόνες κομματικών ισορροπιών και τοπικών ομάδων εξουσίας.

Αν αυτή η τοποθέτηση είναι αληθής, τότε ο θεσμός του ανεξάρτητου Πανεπιστημίου είναι απλή ιδεοληψία που χρησιμοποιείται «σε πλήρη επίγνωση» όλων των χρηστών του όρου! Εδώ επιχειρείται η παράθεση μερικών συλλογισμών από την οποία ο καθένας μπορεί να εισπράξει στοιχεία για την απάντηση που θέλει να δώσει ή και να δεχθεί την ύπαρξη χρόνιων λαθών, παραλείψεων και ανοχών που τις χρεώνονται - δυστυχώς- όλες οι πλευρές. Αν οι συλλογισμοί περιέχουν και ορθά στοιχεία, τότε έχουμε οδηγηθεί να εμφανίζουμε την εικόνα ενός δημόσιου Πανεπιστήμιου που είναι πολύ κατώτερη από αυτήν που μπορούμε να έχουμε και απίστευτα πιο μακρινή από αυτήν οι σημερινές περιστάσεις σύμφωνα με τις επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις της τελευταίας περιόδου του 20ού αιώνα απαιτούν!

Καλώς ή κακώς την 1η Ιανουαρίου 1981 η χώρα μας έγινε το 10ο μέλος ενός ευρωπαϊκού πολιτικού συνασπισμού αποκτώντας δικαιώματα και υποχρεώσεις έξω από την εθνική κλίμακα. Τα δικαιώματα περιλάμβαναν την ισότιμη συμμετοχή της στη διαμόρφωση μιας κοινοτικής πολιτικής σε διάφορους καίριους τομείς, ενώ στις υποχρεώσεις ανήκαν οι δεσμεύσεις στην πραγματοποίηση διαφόρων θεσμικών και νομοθετικών ρυθμίσεων από το ελληνικό Κοινοβούλιο, σε πλαίσιο που να μην αντιβαίνουν τους σκοπούς της πραγματοποίησης της κοινοτικής πολιτικής, η οποία διατυπωνόταν στην ευρωπαϊκή κλίμακα. Για αυτές τις σαφώς πολιτικές ανάγκες, οι έλληνες πολίτες είχαμε τη δυνατότητα της δημοκρατικής επιλογής των προσώπων και των κομμάτων που πιστεύαμε ότι εκπροσωπούν τα εθνικά και ατομικά μας συμφέροντα με τον καλύτερο τρόπο στο ελληνικό και στο ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Καλώς και λιγότερο κακώς επίσης, λίγους μήνες αργότερα ένας νόμος-πλαίσιο ήλθε για να ρυθμίσει εκσυγχρονιστικά πολλά πάγια ζητήματα που εμπόδιζαν ως τότε την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση να εξελιχθεί σύμφωνα με τις ανάγκες των τότε καιρών. Ο νόμος εκείνος (1268/82) εισήγαγε τη σημαντική εκπροσώπηση των φοιτητών σε ζητήματα λειτουργίας που αφορούσαν όσα θέματα σχετίζονταν με το δικαίωμά τους σε μια καλή εκπαίδευση στο πλαίσιο μιας (ανεξάρτητης) ακαδημαϊκής ανάπτυξης. Και τότε ακριβώς συνέπεσε η ετεροχρονισμένη- ως προς κάθε ιστορική και λογική πραγματικότητα- έντονη εγκατάσταση των κομμάτων μέσα στα ΑΕΙ με μορφή ενός ακαδημαϊκού συνδικαλισμού από τον οποίο τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια απαλλάχθηκαν τη δεκαετία του 1970.

Αυτός ο συνδικαλισμός ανέπτυξε κατά τις κρίσιμες επόμενες δεκαετίες δαιδαλώδεις διαδρομές και ερείσματα με δυνάμεις μέσα στα Ιδρύματα, και ανέπτυξε παρόμοιες δομές που αυτές που έχουν αναπτυχθεί σε όλους τους τομείς του δημόσιου βίου και χαρακτηρίζουν τη σημερινή ελληνική κοινωνία! Τα πανεπιστήμιά μας λειτουργούν όπως όλοι εμείς συμβάλαμε να διαμορφωθούν είτε ως πολιτικοί υποκινητές, είτε ως ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί της διαχειριστικής λειτουργίας τους, είτε ως σιωπηροί παρατηρητές ενός αναπόφευκτου εναγκαλισμού ποικίλων ομάδων κομματικής και ακαδημαϊκής εξουσίας, ο οποίος πήρε εκρηκτικές διαστάσεις και οδήγησε σε πλήρη σύγχυση των διακριτών θεσμικών ρόλων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και της νομοθετικής εξουσίας. Ετσι απλά!

Η... συνέχεια είναι απόλυτα προβλέψιμη βέβαια και ακριβώς αυτή που βιώνουμε σήμερα είτε ως ακαδημαϊκοί λειτουργοί είτε ως πολίτες οι οποίοι χρηματοδοτούν με ένα μέρος της φορολογικής τους εισφοράς μια ακριβή σε κόστος δημόσια δωρεάν εκπαίδευση. Δυστυχώς αυτό το κόστος είναι σε βάρος των απαράδεκτα χαμηλών αποδοχών των λειτουργών της και δυσανάλογο με την επάρκεια του εκπαιδευτικού αποτελέσματος, το οποίο με ήπιους χαρακτηρισμούς είναι αμφισβητήσιμο!

Γιατί απορούμε που οι... φοιτητικές καταλήψεις αποφασίζονται εύκολα (χωρίς να έχει σημασία από πόσους και από ποιους) με σκοπό να προασπίσουν θεσμικά ζητήματα πολιτικής χροιάς αλλά όχι του ίδιου του πανεπιστημίου ή των σπουδών; Στη θλιβερή εικόνα της παρεμπόδισης των ακαδημαϊκών εκλογών σαν το «μέσο» να παρεμποδιστεί η εφαρμογή νόμων του κράτους έχουμε συμβάλει όλοι εδώ και πολλά χρόνια. Με τους τρόπους που συμβάλαμε οι πάντες στο να περισώνουμε τυπικά κάθε φορά όλες τις «χαμένες» διδακτικές ώρες εξασφαλίζοντας πλήρως τις εξεταστικές περιόδους έπειτα από κάθε περίοδο καταλήψεων, απεργιών και άλλων διαταράξεων. Που γίνονται με στόχο την... προάσπιση του ποιοτικού χαρακτήρα της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης, ο οποίος- κατά μαγικό τρόπο και μοναδικά- εξασφαλίζει το ζητούμενο.

Είναι να αναρωτιέται κανείς αν μοναδικά στην Ευρώπη των «25» είναι η εθνική μας νοημοσύνη που μας κάνει να προβλέπουμε με γενικόλογη συνθηματολογία χωρίς επιχειρήματα τα κακά επακόλουθα κάθε θεσμικής ρύθμισης, όταν πανεπιστήμια σε πρώην δημοκρατίες υπαρκτού σοσιαλισμού (π.χ. Ουκρανία, Σερβία) που δεν είναι μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης οργανώνουν τις λειτουργικές τους δομές και συνάπτουν ακαδημαϊκές συνεργασίες σε πλαίσιο ευρωπαϊκής πραγματικότητας.

Είναι ανεξήγητο χώρες όπως η Τσεχία και η Πολωνία να υιοθετούν δίδακτρα σε σπουδές Μaster (π.χ. Πολωνία), όλες οι χώρες να έχουν υιοθετήσει τις διδακτικές μονάδες εξασφαλίζοντας τυπικά χαρακτηριστικά της σύγκρισης σπουδών με αυτές άλλων χωρών, να λειτουργούν επαρκώς τα πανεπιστήμιά τους με πολύ μικρότερο αριθμό μελών ΔΕΠ από τη χώρα μας, να παράγουν έργο, να οργανώνουν από κοινού εκπαιδευτικά προγράμματα που λειτουργούν.

Η έξοδος από το τέλμα του αδιεξόδου γίνεται μόνο με ανάληψη του κόστους των πράξεων όλων μας. Στο οποίο συμπεριλαμβάνεται και η σιωπή πολλών. Αναμφίβολα μία ακόμη εξομάλυνση της «κρίσης» για αποφυγή πολιτικού ή ακαδημαϊκού κόστους δεν έχει να προσφέρει τίποτε νέο παρά τη διατήρηση της ποιότητας της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που τελικά παρέχουμε. Της ποιότητας την οποία μόνο εμείς οι ίδιοι θέλουμε να αυτοχαρακτηρίζουμε!

Επεισόδια στη Θεσ/νίκη

Επεισοδιακή ήταν η γενική συνέλευση του τμήματος Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, καθώς περίπου 50 φοιτητές κράτησαν «όμηρους» για σχεδόν τρεις ώρες, τα 30 μέλη της συνέλευσης.

Ο καθηγητής της Νομικής, Νικόλαος Ιντζεσίλογλου δήλωσε ότι ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη η συνέλευση, οι φοιτητές εισέβαλαν στο αμφιθέατρο και ζήτησαν να αναβληθεί η ψηφοφορία για το θέμα της διανομής των συγγραμμάτων με βάση το νέο νόμο, επικαλούμενοι σχετική απόφαση της γενικής συνέλευσης των φοιτητών.

Ακολούθησε ψηφοφορία, κατά την οποία απορρίφθηκε το αίτημα της αναβολής και κατόπιν οι παραπάνω φοιτητές έκλεισαν τις πόρτες και απαγόρευσαν στα μέλη της συνέλευσης να φύγουν. Η κατάσταση εκτονώθηκε μετά από τρεις ώρες.

Εν τω μεταξύ, διακόπηκε η ψηφοφορία για την ανάδειξη προέδρου στο τμήμα Εφαρμοσμένης Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας της Θεσσαλονίκης, μετά την εισβολή ομάδας περίπου 50 φοιτητών, οι οποίοι αφαίρεσαν τις κάλπες και τις κατέστρεψαν.

Οι φοιτητές εκφράζουν την αντίθεσή τους στην πρόβλεψη του νόμου-πλαισίου για τον τρόπο διεξαγωγής των εκλογών για την ανάδειξη των ακαδημαϊκών οργάνων των ιδρυμάτων. Το εκλεκτορικό σώμα του τμήματος συμπεριλαμβάνει 31 μέλη ΔΕΠ, τρία μέλη ΕΤΕΠ, 1.000 φοιτητές και 300 μεταπτυχιακούς και υποψήφιους διδάκτορες.

Οι εκλογές για την ανάδειξη προέδρων τμημάτων προβλέπεται να πραγματοποιηθούν έως τις 30 Ιουνίου, ενώ η θητεία των σημερινών προέδρων λήγει στις 31 Αυγούστου.

(Newsroom ΔΟΛ, 24/06/08)

Διοικητικό Συμβούλιο

Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΣΤαΕ που εξελέγη στις αρχαιρεσίες της 11ης/6/2008, συγκροτήθησε σε σώμα ως εξής: Πρόεδρος: Στέλιος Φραγκόπουλος, Δρ. Μηχανικός Αντιπρόεδρος: Παρ. Χατζηδιάκος, Δρ. Ηλεκτρονικής Γραμματέας: Νικόλ. Μαυρουλέας, Δρ. Εμπορ. Σχέσεων Ταμίας: Βασ. Μούσας, Δρ. Πληροφορικής Μέλος: Περικλής Λύτρας, Δρ. Κοινωνιολογίας

Η ευθύνη των πανεπιστημιακών καθηγητών

Θεόδωρος Π.Λιανός, Καθηγητής πολιτικής
Οικονομίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Η κατάσταση των ελληνικών πανεπιστημίων είναι άθλια. Περί αυτού δεν υπάρχει αμφισβήτηση. Τα γεγονότα που εδώ και αρκετά χρόνια λαμβάνουν χώρα στα πανεπιστήμια είναι η απόδειξη της ορθότητας της παραπάνω πρότασης. Αρθρογράφοι, σχολιαστές, δημοσιογράφοι, πολιτικοί και άλλοι έχουν περιγράψει και αναλύσει την παρούσα κατάσταση σε μεγάλη έκταση και για αρκετό καιρό. Αυτό που δεν έχει εξεταστεί όσο πρέπει είναι το ερώτημα σχετικά με το ποιος ή ποιοι ευθύνονται για την παρακμή του ελληνικού Πανεπιστημίου.

Οι συνήθεις απαντήσεις στο ερώτημα αυτό είναι ότι φταίει η κυβέρνηση (η παρούσα και οι προηγούμενες) ή/και ότι φταίει η κομματικοποίηση των φοιτητικών οργανώσεων. Οι απαντήσεις αυτές περιέχουν μεγάλη δόση αλήθειας. Πράγματι, ήταν σοβαρό λάθος της τότε κυβέρνησης να δώσει δικαιώματα διοικητικού χαρακτήρα στις κομματικές φοιτητικές οργανώσεις. Δεν έχω ακόμη καταλάβει με ποια λογική εδόθη στους φοιτητές δικαίωμα συμμετοχής στις εκλογές πρυτάνεων, κοσμητόρων, προέδρων κ.λπ. Παράλληλα οι κομματικές φοιτητικές οργανώσεις επεδίωξαν και κατάφεραν να αποκτήσουν δυνάμεις πέραν αυτής που η νομοθεσία τούς δίνει και να τη χρησιμοποιήσουν ως συντεχνιακό όπλο με καταστροφικά για το Πανεπιστήμιο αποτελέσματα.

Ωστόσο οι απαντήσεις αυτές δεν εξαντλούν το θέμα, διότι την κύρια ευθύνη για την άθλια κατάσταση των πανεπιστημίων μας την έχουν οι καθηγητές. Από τη φύση της λειτουργίας των πανεπιστημίων, η εξουσία στον πανεπιστημιακό χώρο ανήκει στους καθηγητές. Αυτοί είναι εκείνοι οι οποίοι, αδιαφορώντας για την ποιότητα των σπουδών και υποχωρώντας στις εξωφρενικές απαιτήσεις των κομματικών παραγόντων και παρατάξεων, έχασαν τον έλεγχο και περιορίστηκαν στο να παρακολουθούν ως παθητικοί παρατηρητές την καταστροφή του Πανεπιστημίου.

Οι καθηγητές είναι εκείνοι που ψηφίζουν για καθηγητές διάφορους ανίκανους και αγράμματους, που στη συνέχεια, ακριβώς λόγω της επιστημονικής τους ανυπαρξίας, καθίστανται όργανα εξωπανεπιστημιακών δυνάμεων. Οι καθηγητές είναι εκείνοι που προσφέρουν μαθήματα μίκυ μάους. Οι καθηγητές δίνουν πτυχία σε αγράμματους φοιτητές. Οι καθηγητές συναλλάσσονται με κομματικούς παράγοντες και φοιτητές για διάφορα ζητήματα, μεταξύ των οποίων οι εκλογές διοικητικών οργάνων. Οι καθηγητές, γενικά, ανέχονται και έμμεσα επιτρέπουν στους διάφορους παράγοντες να συμπεριφέρονται με τρόπο ανάρμοστο και να διαμορφώνουν το κλίμα μέσα στα πανεπιστήμια. Συνεπώς οι καθηγητές συνολικά έχουν την κύρια ευθύνη.

Οσοι ζουν και εργάζονται στο Πανεπιστήμιο ξέρουν ότι τα παραπάνω είναι αληθή. Υπάρχουν καθηγητές που ούτε ζουν ούτε εργάζονται στο Πανεπιστήμιο. Απλώς πληρώνονται από αυτό. Αυτοί φυσικά το αρνούνται.

Η άποψη ότι οι καθηγητές είναι υπεύθυνοι για την κατάρρευση του Πανεπιστημίου έχει μια σημαντική πρακτική συνέπεια. Η βελτίωση της κατάστασης δεν μπορεί να προέλθει παρά μόνο από τους ίδιους τους καθηγητές, δηλαδή από εκείνους που έχουν ταυτίσει την επαγγελματική τους ζωή με τη ζωή του Πανεπιστημίου, που ενδιαφέρονται γι' αυτό και που έχουν τα κότσια, επιστημονικά, ηθικά και συναισθηματικά, να αντιδράσουν σθεναρά.

(Το ΒΗΜΑ, 15/06/2008)

«Το μαχαίρι έφτασε στο κόκαλο»

(του Aντώνη Kαρκαγιάννη, Καθημερινή, 6/6/200)

Η χρήση και η κατάχρηση αυτής της φράσης της αφαίρεσε το νόημα και τη δραματικότητά της. Ολες οι κυβερνήσεις σηκώνουν κατά καιρούς κάποιο μαχαίρι, αποφασιστικά και απειλητικά και δηλώνουν ότι θα το βυθίσουν στο σώμα κάποιας επίκαιρης ανομίας ώς το κόκαλο. Ανομίες υπήρξαν πολλές, αλλά το μαχαίρι δεν έφτασε ποτέ στο κόκαλο. Οι ανομίες χάνουν την επικαιρότητά τους, ξεχνιούνται και μαζί ξεχνιέται και το φοβερό μαχαίρι του μύθου.

Στα πανεπιστήμια, όμως, μετά και την τελευταία δεκάωρη ομηρία των πρυτανικών αρχών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, το μαχαίρι έφτασε πραγματικά στο κόκαλο. Είναι καιρός να αφήσουμε κατά μέρος την προσχηματική γλώσσα και να πούμε τα πράγματα όπως πραγματικά έχουν.

Πρώτη διαπίστωση: Τα πανεπιστήμια τελούν υπό το κράτος της βίας και της τρομοκρατίας. Τη βία την ασκούν οργανωμένες μειοψηφίες, αλλά αυτό λίγη σημασία έχει. Οταν σε μια δημοκρατία ασκείται ωμή και απροκάλυπτη βία, ως μορφή πολιτικής δραστηριότητας, αυτό λέγεται φασισμός και η ευθύνη βαρύνει εκείνους που ασκούν τη βία.

Δεν χωρούν μισόλογα. Ή με τον φασισμό είσαι ή εναντίον του. Οσα κόμματα δεν καταδικάζουν τον φασισμό που ασκείται στα πανεπιστήμια, όσα τον αποδέχονται ή τον υποκινούν σημαίνει ότι και τα ίδια δεν έχουν επιλέξει, οριστικά και αμετάκλητα, δημοκρατικές μεθόδους δράσης. Οι διακηρύξεις «ανυπακοής» και μη εφαρμογής νόμων που έχουν ψηφισθεί από τη Βουλή, σύμφωνα με διαδικασίες που προβλέπει το Πολίτευμα, σημαίνουν υπονόμευση του ίδιου του δημοκρατικού πολιτεύματος. Αν τα κόμματα αυτά έχουν λόγους να προχωρήσουν σε μια τόσο επικίνδυνη και διχαστική στάση, να το πουν καθαρά και χωρίς περιστροφές.

Δεύτερη διαπίστωση: Αν πραγματικά τα πανεπιστήμια τελούν υπό το κράτος φασιστικής βίας και τρομοκρατίας και απειλούνται η ζωή και η σωματική ακεραιότητα σπουδαστών και καθηγητών, είναι παράλογο να δεχθούμε ότι οι πράξεις αυτές προστατεύονται... από ακαδημαϊκό άσυλο. Θα πρόκειται για παρανοϊκή στρέβλωση των εννοιών και του ρόλου τους. Και όμως! Με την προστασία του ακαδημαϊκού ασύλου ξυλοκοπήθηκε (τι «επαναστατική» γενναιότητα!) ο πρύτανης και κρατήθηκαν έγκλειστοι επί δέκα ώρες οι μετέχοντες στις πρυτανικές αρχές του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.

Τίθεται το ερώτημα: Ποιος θα προστατεύει και ποιος θα περιφρουρήσει τα θύματα της φασιστικής βίας και τρομοκρατίας. Στις δημοκρατίες, αυτή η ευθύνη βαρύνει τις κυβερνήσεις. Αλλά και οι ίδιες οι πρυτανικές αρχές έχουν την υποχρέωση να προστατεύουν τα ιδρύματα που διευθύνουν, την περιουσία τους, το επιστημονικό τους έργο, τη ζωή και την ακεραιότητα όλων των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας. Με όλα τα νόμιμα μέσα.

Τρίτη διαπίστωση, η πιο θλιβερή: Τα πανεπιστήμια ουσιαστικά δεν λειτουργούν. Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς έχουν τρία χρόνια να λειτουργήσουν ομαλά. Και όμως. Στο ίδιο διάστημα συρρικνώνονται ή συγχωνεύονται τα εκπαιδευτικά εξάμηνα, διενεργούνται εξετάσεις και χορηγούνται πτυχία. Αρμόδιοι και μη είναι καιρός να αναρωτηθούν τι αξία μπορεί να έχουν τα εξάμηνα, οι εξετάσεις και τα πτυχία. Για να μην κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας, μήπως θα ήταν προτιμότερο να διακοπεί και τυπικά η λειτουργία των πανεπιστημίων μέχρις ότου υπάρξουν προϋποθέσεις ομαλής εκπαιδευτικής λειτουργίας;

Παρενέργειες της δωρεάν παιδείας

Η επιβολή διδάκτρων με παράλληλη θέσπιση υποτροφιών θα αναβαθμίσει τις σπουδές

Θεόδωρος Π.Λιανός, Καθηγητής πολιτικής
οικονομίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Μία από τις πιο αγαπημένες φράσεις των οικονομολόγων είναι: «Δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα σ΄ αυτόν τον κόσμο». Η έννοια αυτής της φράσης είναι ότι η παραγωγή κάθε προϊόντος, υλικού ή άυλου, απαιτεί πόρους, που είναι περιορισμένοι. Το ίδιο ισχύει και για την εκπαίδευση. Η παροχή εκπαίδευσης απαιτεί μια παραγωγική διαδικασία με υψηλό κόστος για κτίρια, βιβλία, όργανα, ενέργεια κ.λπ. και φυσικά για δασκάλους. Για το κοινωνικό σύνολο η εκπαίδευση δεν είναι δωρεάν. Την πληρώνουμε. Στη χώρα μας εδώ και μισό αιώνα, περίπου, το κόστος της εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες καλύπτεται από τη γενική φορολογία. Για τους εκπαιδευόμενους, από τα εξάχρονα πρωτάκια μέχρι τους σαραντάρηδες αιώνιους φοιτητές, η εκπαίδευση είναι δωρεάν.

Δεν υπάρχει καμία μελέτη η οποία να ερευνά αν το δικό μας σύστημα δωρεάν παιδείας έχει αποδώσει τα προσδοκώμενα, αν δηλαδή το ιδιωτικό και το γενικό όφελος υπερβαίνει το κόστος. Ωστόσο είναι φανερό ότι κατά τα τελευταία είκοσι χρόνια το σύστημα έχει παρακμάσει, η ποιότητα της παρεχομένης εκπαίδευσης βρίσκεται σε χαμηλό επίπεδο, η σπατάλη έχει φθάσει σε απαράδεκτα υψηλά επίπεδα και ο κομματικός χουλιγκανισμός μέσα στα σχολεία, κυρίως στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, έχει κυριαρχήσει.


Ασφαλώς η παρακμή του εκπαιδευτικού μας συστήματος δεν οφείλεται εξ ολοκλήρου στο δωρεάν σύστημα που έχουμε εφαρμόσει. Για την τριτοβάθμια εκπαίδευση όμως δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το υφιστάμενο δωρεάν σύστημα έχει επιτρέψει, ενθαρρύνει και καλλιεργήσει μια συμπεριφορά φοιτητών, καθηγητών και διοικητικού προσωπικού που ήταν βέβαιο ότι θα οδηγούσε στη σημερινή θλιβερή κατάσταση.

Μια πρόχειρη έρευνα και μια επίσκεψη σε οποιοδήποτε ΑΕΙ θα σας πείσει για τα εξής:

1. Κυριαρχία των κομματικών χούλιγκαν (κατ΄ ευφημισμόν φοιτητικών παρατάξεων) που εκφράζεται με κακόγουστες αφίσες, αναρτημένες κουρελούδες και βρώμικα ταμπλό που γεμίζουν τοίχους, αίθουσες και διαδρόμους.
2. Αδυναμία ομαλής διεξαγωγής της διδασκαλίας λόγω παρεμβάσεων των ανωτέρω χούλιγκαν, των μεγαφώνων στην υψηλότερη δυνατή ένταση με άσματα, κοινώς ονομαζόμενα καψούρικα ή γεγέδικα.
3. Καταστροφές από τους ανωτέρω χούλιγκαν στα έδρανα, σε γραφεία καθηγητών και διοίκησης, σε τοίχους και σε ό,τι μπορεί να καταστραφεί.
4. Απερίγραπτες σπατάλες για αγορά συγγραμμάτων δεύτερης ή τρίτης ποιότητας τα οποία δεν διαβάζονται ποτέ. Το κακό είναι ότι δεν διαβάζονται ούτε τα καλά συγγράμματα.
5. Απόλυτη αδυναμία διαχείρισης από την πλευρά των διοικούντων το πανεπιστήμιο, λόγω αδιαφορίας ή φόβου των διοικούντων (πρύτανης περιφερειακού πανεπιστημίου ανέβαλε τη συνεδρίαση της Συγκλήτου επειδή οι εκπρόσωποι μιας κομματικής- φοιτητικής παράταξης δεν μπορούσαν (;) να παραβρεθούν. Το πιστεύετε;).
6. Απουσία καθηγητών από το Πανεπιστήμιο. Οι μεν των περιφερειακών πανεπιστημίων βρίσκονται στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη, οι δε του κέντρου στις άλλες δουλειές τους.
7. Οι διοικητικοί υπάλληλοι ασχολούνται πιο πολύ με τους γειτονικούς εμπορικούς δρόμους παρά με τα γραφεία τους.

Τι σχέση έχουν τα παραπάνω θλιβερά και απαράδεκτα φαινόμενα με το «δωρεάν» της εκπαίδευσης; Μεγάλη. Σε ό,τι παρέχεται δωρεάν η τάση για κατάχρηση είναι έντονη και αναπόφευκτη. Ο φοιτητής δεν ενδιαφέρεται να τελειώσει έγκαιρα, δηλαδή στα τέσσερα ή πέντε χρόνια, διότι ο επιπλέον χρόνος δεν του κοστίζει τίποτα. Προτιμάει να κάνει κάτι άλλο. Π.χ. να δουλέψει για τον εαυτό του, να δουλέψει για το κόμμα απ΄ όπου θα αμειφθεί ή ακόμη και να το γλεντήσει όσο ο μπαμπάς πληρώνει τα έξοδα. Επίσης ο φοιτητής δεν αισθάνεται ότι έχει το δικαίωμα να διεκδικήσει καλή διδασκαλία, καλό σύγγραμμα, ευπρεπές περιβάλλον κ.λπ. αφού δεν πληρώνει από την τσέπη του. Οι καθηγητές δεν αισθάνονται ότι έχουν λόγους να συγκρουσθούν με τους κομματικούς χούλιγκαν· είτε φοβούνται, είτε προτιμούν να βγάλουν το έξτρα επιμίσθιο από μια έξτρα δουλίτσα.

Παρενθετικά, είναι σκόπιμο να αναφερθεί ότι το σύστημα της δωρεάν εκπαίδευσης είναι πιθανότατα κοινωνικά άδικο, διότι άτομα με μεγάλες εισοδηματικές διαφορές αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο. Ωστόσο το άδικο του συστήματος δεν είναι το αντικείμενο του άρθρου.

Το Πανεπιστήμιο ζει (μάλλον αργοπεθαίνει) μέσα σε έναν φαύλο κύκλο κομματισμού του χειρότερου είδους, αδιαφορίας και παραίτησης, που στη συνέχεια ενδυναμώνει τον κομματισμό. Το Πανεπιστήμιο χρειάζεται την παρέμβαση ενός εξωγενούς παράγοντα. Ο παράγοντας αυτός μπορεί να είναι η επιβολή διδάκτρων κατά μάθημα κατά εξάμηνο. Πιστεύω ότι η επιβολή διδάκτρων θα φέρει τάξη στο χάος που επικρατεί σήμερα και που ενθαρρύνεται από τους ανόητους πολιτικούς μας οι οποίοι υποφέρουν από κοινωνική μυωπία.


Το άμεσο ερώτημα είναι τούτο: Τι θα συμβεί σε εκείνες τις οικογένειες που δεν έχουν την απαραίτητη οικονομική αντοχή; Τι θα γίνει με τους νέους εκείνους που έχουν την επιθυμία, τη θέληση και το μυαλό να σπουδάσουν και να διακριθούν; Η απάντηση είναι απλή. Η «δωρεάν» εκπαίδευση θα αντικατασταθεί από ένα σύστημα διδάκτρων και υποτροφιών. Δίδακτρα για όσους έχουν επιθυμία, μυαλό και εισόδημα, υποτροφίες ή/και απαλλαγές από δίδακτρα για όσους έχουν επιθυμία και μυαλό, αλλά όχι εισόδημα.

Η επιβολή διδάκτρων θα έχει άμεσα αποτελέσματα, κυρίως στην απόδοση των φοιτητών, πράγμα που είναι ο κύριος επιθυμητός στόχος. Οσοι πληρώνουν δίδακτρα για κάθε έγγραφή σε ένα μάθημα έχουν κάθε λόγο να περάσουν με την πρώτη φορά για να αποφύγουν νέα εγγραφή στο ίδιο μάθημα. Οσοι παίρνουν υποτροφία έχουν κάθε κίνητρο να περάσουν με την πρώτη φορά για να μη χάσουν την υποτροφία. Οι γονείς θα αρχίσουν να ενδιαφέρονται για το τι κάνουν τα παιδιά τους αν για κάθε εγγραφή πρέπει αυτοί να πληρώσουν. Οι φοιτητές θα αρχίσουν να σέβονται τα βιβλία τους που τώρα πετούν στα σκουπίδια και θα μάθουν να επιλέγουν βιβλία όταν πληρώσουν για να τα αποκτήσουν. Ο φοιτητής που πληρώνει για να σπουδάσει, δεν θα ανεχθεί τον κομματικό- φοιτητικό συνδικαλιστή που τον εμποδίζει να κάνει αυτό για το οποίο πληρώνει.

Επίσης θα απαιτήσει καλύτερες εκπαιδευτικές υπηρεσίες από τους καθηγητές του. Αυτό που συμβαίνει σήμερα διατυπώνεται με μια παράφραση της πρότασης που περιέγραφε την κατάσταση στην καταρρεύσασα Σοβιετική Ενωση, δηλαδή «το κράτος προσποιείται ότι πληρώνει, οι εργαζόμενοι προσποιούνται ότι εργάζονται». Το ίδιο και στο ελληνικό Πανεπιστήμιο, οι καθηγητές προσποιούνται ότι διδάσκουν, οι φοιτητές προσποιούνται ότι μαθαίνουν. Σήμερα το ελληνικό Πανεπιστήμιο έχει παραδοθεί στους κομματικούς χούλιγκαν και σε αγράμματους και αδιάφορους καθηγητές. Σήμερα διαπράττεται ένα έγκλημα σε βάρος της νεολαίας και του μέλλοντος της χώρας.

Η μικρή αναλογία των καλών και σοβαρών φοιτητών και των διακεκριμένων καθηγητών δεν μπορεί να μεταβάλει την κατάσταση. Αυτοί βρίσκονται υπό διωγμόν. Οπως έλεγε ο Αριστοφάνης: «το κακό χρήμα εκδιώκει το καλό».

Η σταδιακή απαξίωση της Παιδείας

(του Νίκου Νικολάου, καθημερινή, 4/6/2008)

Η ζημιά που έχει γίνει στην Παιδεία μας με την αναταραχή στα πανεπιστήμια, τις πράξεις βίας, τις παρατεταμένες καταλήψεις και γενικά την υποβάθμιση των σπουδών, θα αποδειχθεί μοιραία για την πρόοδο της χώρας. Αυτό μου υπογραμμίζουν σοβαροί πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, οι οποίοι μου εξηγούν ότι όλα αυτά τα χαμένα χρόνια, από το ’80 και μετά, που το επίσημο κράτος άφησε την Παιδεία να την απαθλιώνουν τα κόμματα και οι συντεχνίες, χάσαμε ουσιαστικά μια γενιά από την ηγέτιδα τάξη της κοινωνίας μας, που δεν μπορεί να είναι φυσικά άλλη από τους ανθρώπους οι οποίοι συναποτελούν το κοινωνικό στρώμα, που είναι φορέας της γνώσης και, συνεπώς, και της προόδου μιας χώρας.

Και το πλέον σημαντικό είναι ότι η γενιά αυτή δεν έγινε μόνο πιο ολιγάριθμη, αλλά και πιο ταξική, αφού οι μόνοι που δεν στερήθηκαν τη μόρφωση ήταν τα παιδιά των πλουσίων οικογενειών που είχαν τα οικονομικά για να σπουδάσουν στο εξωτερικό. Και το πιο τραγικό ακόμη είναι ότι την ώθηση στο να γίνει η παιδεία πιο ταξική την έδωσαν και τη δίνουν τα κόμματα της Αριστεράς, που κατά τα άλλα ισχυρίζονται ότι είναι προοδευτικά κόμματα, που δήθεν αγωνίζονται να διορθώσουν τις αδικίες του καπιταλιστικού συστήματος!

Ο μέγας Ναπολέων έλεγε ότι η εκπαίδευση ενός παιδιού ξεκινάει μια γενιά πριν, με την εκπαίδευση της μάνας του. Αυτό θα πει ότι το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα που έχουν ορισμένες χώρες στην Παιδεία σήμερα, δεν είναι αποτέλεσμα προσπαθειών μιας ή δύο δεκαετιών, αλλά μιας συστηματικής διαχρονικής προσπάθειας.

Συνεπώς, όντως με τα όσα συμβαίνουν μετά το ’80 στα πανεπιστήμια, η επόμενη γενιά των μορφωμένων με βάση τις απαιτήσεις της εποχής, αλλά και της δικής μας οικονομίας, θα είναι πιο ολιγάριθμη και θα προέρχεται από την ανώτερη τάξη. Τα παιδιά του λαού, θα παίρνουν πτυχίο από το Πάντειο για να γίνουν διεθνολόγοι ή κοινωνιολόγοι, δεν θα βρίσκουν δουλειά, θα φθείρονται στις καφετέριες και οι γονείς τους θα ικετεύουν τους κομματάρχες της περιοχής για ένα διορισμό στο Δημόσιο.

Στις 6 Μαΐου, σε μια εκδήλωση στο Ζάππειο, ο πρόεδρος του περίφημου Αμερικανικού Πανεπιστημίου Γέιλ, κ. Ρίτσαρντ Λέβιν, έδωσε στοιχεία για το πώς η παγκοσμιοποίηση επηρεάζει και αλλάζει τους στόχους της εκπαιδευτικής πολιτικής. Το Γέιλ, είπε, εδώ και 40 χρόνια παίρνει κάθε χρόνο 1.300 νέους φοιτητές, γιατί τόσους μπορεί να μορφώσει σωστά.

Οι αιτήσεις παλαιότερα έφθαναν τις 8.000 και σήμερα ανέρχονται σε 24.000 και η ποιότητα των υποψηφίων είναι πολύ καλύτερη, ενώ αυξάνεται συνεχώς το ποσοστό των ξένων φοιτητών. Η παγκοσμιοποίηση δεν άλλαξε μόνο την ύλη και τον τρόπο διδασκαλίας στα πανεπιστήμια, αλλά και τη ροή των φοιτητών από χώρα σε χώρα. Το 1975, οι φοιτητές που σπούδαζαν σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, υπολογίζονται σε 800.000, ενώ σήμερα φθάνουν τα 2.500.000. Σήμερα, στις ΗΠΑ, το 30% των διδακτορικών και στην Αγγλία το 38%, γίνονται από ξένους φοιτητές.

Η Παιδεία είναι η πιο δημοκρατική και προοδευτική δύναμη της εποχής μας, προσέθεσε ο κ. Λέβιν και έφερε ως απόδειξη ότι οι πτυχιούχοι του Γέιλ σε 20 χρόνια έχουν ίσες εισοδηματικές απολαβές, ανεξάρτητα από την τάξη των γονέων των. Η κατάκτηση της Παιδείας είναι ο καλύτερος τρόπος για μια δίκαιη αναδιανομή εισοδήματος. Και κατέληξε λέγοντας ότι: «Στη σύγχρονη οικονομία, το παγκόσμιο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα απορρέει από την ικανότητα των χωρών να καινοτομούν και να αναπτύσσουν νέα προϊόντα και υπηρεσίες».

Μια τέτοια όμως γνώση δίνεται στους νέους από σοβαρά και σωστά διοικούμενα πανεπιστήμια, που απορροφούν όσους φοιτητές μπορούν να καταρτίσουν. Στην Ελλάδα δεν έχουμε τέτοια πανεπιστήμια και όσα είναι καλά, τα επεκτείνουμε με σχολές από πόλη σε πόλη για να παίρνουν περισσότερους φοιτητές παρέχοντας χαμηλότερης ποιότητας εκπαίδευση! Και οι μόνοι ευχαριστημένοι από αυτή τη διαδικασία απαξίωσης της Παιδείας είναι οι επαρχιακοί μαγαζάτορες και όσοι νοικιάζουν δωμάτια!

Η φοιτητική συνδιοίκηση απέτυχε

Π. ΣΑΚΚΑΣ, είναι αναπλ. καθηγητής,
πρόεδρος ΔΕΠ Ιατρικής Αθηνών.

Όταν το 1974, το κεντρικό αίτημα του φοιτητικού κινήματος ήταν η συνδιοίκηση των πανεπιστημίων, ποτέ δεν φανταζόμαστε ότι θα φτάναμε στα επεισόδια της τελευταίας εβδομάδας. Ζητούσαμε συμμετοχή στη διοίκηση των ΑΕΙ, γιατί θέλαμε να αλλάξουμε την οργάνωση των πανεπιστημίων, ώστε να ακολουθήσουν τις εξελίξεις της επιστήμης και όχι τις προσωπικές ανάγκες των καθηγητών μας. Θέλαμε δημοκρατικές διαδικασίες στη λήψη των διοικητικών αποφάσεων, ώστε να περιορίσουμε την αυταρχικότητα των καθηγητών μας. Αγωνιζόμαστε για κατοχύρωση του ακαδημαϊκού ασύλου, ώστε να σταματήσουμε την επέμβαση της Αστυνομίας και της Ασφάλειας στις συνελεύσεις των φοιτητών.

Σε αναγνώριση των αγώνων του φοιτητικού κινήματος, το οποίο βοήθησε ουσιαστικά στην πτώση της χούντας, το πρώτο Σύνταγμα επιφύλαξε εξαιρετική θέση στα πανεπιστήμια και στο προσωπικό τους. Αργότερα, η πρώτη κυβέρνηση του ΠαΣοΚ, με τον νόμο-πλαίσιο του 1982, εξασφάλισε τη συμμετοχή των φοιτητών σε όλα τα όργανα διοίκησης των πανεπιστημίων.

Δυστυχώς όμως, προοδευτικά η συμμετοχή των φοιτητών εξελίχθηκε σε συμμετοχή των φοιτητικών παρατάξεων, δηλαδή των κομμάτων. Οι φοιτητικές παρατάξεις άρχισαν να δουλεύουν πελατειακά, κατά το πρότυπο των κομμάτων. Έτσι άρχισαν να πιέζουν για ευκολότερη απόκτηση του πτυχίου και όχι για ανώτερη ποιότητα σπουδών. Ζητούν ευκολότερες εξετάσεις και λιγότερες ώρες φοίτησης. Αντί να ζητούν αύξηση των ωρών διδασκαλίας, απαιτούν να μην αλλάξει τίποτε στο πρόγραμμα σπουδών, φοβούμενοι «εντατικοποίηση» των σπουδών. Οι φοιτητικές παρατάξεις πλέον έχουν εξελιχθεί στην πιο αντιδραστική δύναμη στον ακαδημαϊκό χώρο.

Όσον, τέλος, αφορά το άσυλο, αυτό έχει εξελιχθεί σε πέπλο προστασίας κάθε έκνομης δράσης, από εμπόριο ναρκωτικών ως εργαστήριο παραγωγής μολότοφ. Επιπλέον οι φοιτητές, προστατευόμενοι από το άβατο της Αστυνομίας, προβαίνουν σε αυθαίρετες καταλήψεις πανεπιστημιακών κτιρίων, καταπατώντας κάθε δικαίωμα πρόσβασης και εργασίας σε μέλη του διδακτικού προσωπικού (ΔΕΠ).

Διάχυτη είναι πλέον η εντύπωση μεταξύ της συντριπτικής πλειονότητας των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας, κυρίως μάλιστα μεταξύ όλων μας, που αγωνιστήκαμε για την κατάκτηση αυτών των φοιτητικών προνομίων, ότι πλέον έφτασε η ώρα να σταματήσουν. Δυστυχώς η φοιτητική συνδιοίκηση οδήγησε σε φοιτητική αυθαιρεσία. Ήταν άλλη μια ωραία ιδέα, της οποίας η εφαρμογή οδήγησε σε εφιάλτη.

(ΒΗΜΑ, 01/06/2008)

Η βία θα νικηθεί (;;)

Τους δύο ιδιωτικούς υπαλλήλους φύλαξης του ΑΠΘ, που δέχτηκαν βίαιη επίθεση από κουκουλοφόρους τα ξημερώματα και τον πρύτανη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης επισκέφθηκε το μεσημέρι στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ, όπου νοσηλεύονται, ο υπουργός Παιδείας Ευρυπίδης Στυλιανίδης.

Ο υπουργός συνομίλησε με τους δύο υπαλλήλους για τις συνθήκες του ξυλοδαρμού τους, ενημερώθηκε για την κατάσταση της υγείας τους και εξέφρασε τη λύπη του για τα επεισόδια.

«Αυτό που συνέβη και εναντίον του εκλεγμένου πρύτανη του ΑΠΘ και εναντίον των εργαζομένων οι οποίοι βγάζουν τίμια το ψωμί τους δουλεύοντας σε αυτό το πανεπιστήμιο είναι απαράδεκτο και καταδικάζεται από το σύνολο της κοινωνίας και των πολιτικών δυνάμεων», τόνισε ο υπουργός και συνέχισε: «Ως επίσημη Πολιτεία, ως κυβέρνηση, ένα πράγμα έχω να πω: η βία θα νικηθεί».

Σε ερώτηση δημοσιογράφων σχετική με το πανεπιστημιακό άσυλο, ο κ. Στυλιανίδης διευκρίνισε: «Το θεσμικό πλαίσιο, το οποίο ισχύει, δίνει την αρμοδιότητα στις πρυτανικές αρχές με απλουστευτικό τρόπο να αποφασίζουν για το αυτοδιοίκητο. Η Πολιτεία είναι έτοιμη να υιοθετήσει την οποιαδήποτε εισήγηση δέχεται από τις εκλεγμένες πρυτανικές αρχές. Το πανεπιστήμιο και το ΤΕΙ είναι αυτοδιοικούμενα ιδρύματα και έχουν πια τα θεσμικά εργαλεία για να προστατέψουν και τη δημοκρατία και τη λειτουργία τους, αλλά και την ποιότητά τους».

Για την ανασφάλεια που δημιουργεί η εργασία τους στο πανεπιστήμιο, εξαιτίας των φαινομένων βίας, ενημέρωσε τον υπουργό κατά την επίσκεψή του στους θαλάμους των δύο υπαλλήλων ο αντιπρόεδρος του σωματείου εργαζομένων σε εργολήπτες και εκτελέσεις έργων στο ΑΠΘ, Δημήτρης Μοσχοτόγλου.

Η συντεχνία των αγραμμάτων στα πανεπιστήμια

Θεόδωρος Π. Λιανός, καθηγητής Πολιτικής
Οικονομίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Oι αγράμματοι στους οποίους αναφέρεται αυτό το άρθρο είναι ένα σύνολο φοιτητών και καθηγητών πανεπιστημίων οι οποίοι έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: είναι αγράμματοι, υπό την έννοια ότι δεν έχουν καμία σχέση με την επιστήμη όπως αυτή διδάσκεται και αναπτύσσεται διεθνώς. Οι δύο αυτές ομάδες έχουν επιδείξει κοινή συμπεριφορά και κοινή στάση απέναντι σε όλα τα σοβαρά θέματα του πανεπιστημίου και μπορούμε να θεωρήσουμε ότι ανήκουν στην ίδια συντεχνία, αυτήν των αγραμμάτων.

Στόχος αυτής της συντεχνίας είναι ο έλεγχος του πανεπιστημιακού χώρου και η κατοχύρωση της εξουσίας του. Οι καθημερινές αφισοκολλήσεις, τα μεγάφωνα στους διαδρόμους των πανεπιστημιακών κτιρίων, οι κομματικές παρεμβάσεις στις ώρες διδασκαλίας, η παρεμπόδιση της διεξαγωγής μαθημάτων, των γενικών συνελεύσεων και της Συγκλήτου, οι βανδαλισμοί σε βάρος των καθηγητών, οι κλοπές της περιουσίας του πανεπιστημίου, ή... των πόρων του πανεπιστημίου, οι απεργίες και οι καταλήψεις των πανεπιστημιακών χώρων κτλ., όλα αυτά δεν είναι πράξεις παραφρόνων και αλητών, όπως συχνά λέγεται· είναι πράξεις βίας με σκοπό την κυριαρχία της συντεχνίας στον χώρο του πανεπιστημίου.

Ο αναγνώστης που δεν έχει άμεση επαφή με τον χώρο του πανεπιστημίου μπορεί να αναρωτηθεί: Γιατί ένας φοιτητής να θέλει να κυριαρχήσει στο πανεπιστήμιο, όταν μάλιστα βρίσκεται εκεί για να σπουδάσει;


Η απάντηση είναι ότι αυτοί οι φοιτητές, δηλαδή της συντεχνίας των αγραμμάτων, ούτε είναι ουσιαστικά φοιτητές ούτε λειτουργούν ως φοιτητές. Είναι κομματικοί παράγοντες, κοινοβουλευτικών και εξωκοινοβουλευτικών κομμάτων και οργανώσεων, που αρχίζουν την πολιτική τους καριέρα στον χώρο του πανεπιστημίου. Όταν, ύστερα από χρόνια, πάρουν πτυχίο (ένας Θεός μόνο ξέρει πώς παίρνουν πτυχίο αυτοί οι άνθρωποι), θα μπουν σε άλλες επαγγελματικές συντεχνίες (ΟΤΟΕ, ΔΕΗ, ΟΤΕ κτλ.), θα σταδιοδρομήσουν ως συνδικαλιστές και, με λίγη τύχη και πολλή κομματική υποστήριξη, θα γίνουν βουλευτές και, ο Θεός να σώσει, υπουργοί, και έτσι θα συνεχίσουν να καταστρέφουν αυτή την έρμη χώρα. Τα κίνητρα της συντεχνίας είναι οικονομικο-πολιτικά και δεν έχουν καμία σχέση με την εκπαίδευση. Η εκπαίδευση είναι το τελευταίο που τους ενδιαφέρει.

Καλά οι φοιτητές, οι καθηγητές γιατί; θα ρωτήσει ο αναγνώστης. Η απάντηση είναι περίπου η ίδια. Οι καθηγητές της συντεχνίας των αγραμμάτων έχουν τα ίδια πολιτικοοικονομικά συμφέροντα. Είναι κομματικοί παράγοντες. Αυτοί όμως έχουν και έναν πρόσθετο λόγο. Με την επαναστατικο-σκοταδιστική συμπεριφορά τους προσπαθούν να καλύψουν την ακαδημαϊκή τους ένδεια. Επειδή είναι ανύπαρκτοι επιστημονικά, χρειάζονται κάποια κάλυψη και επιλέγουν για τον σκοπό αυτόν τον συνδικαλισμό του σκοταδισμού με βασική γραμμή να μην αλλάξει τίποτα στο πανεπιστήμιο.

Το κρίσιμο ερώτημα είναι: Πώς μπορεί να σπάσει ο κλοιός της συντεχνίας των αγραμμάτων και να βρει το πανεπιστήμιο τον ακαδημαϊκό του δρόμο; Νομίζω ότι υπάρχουν δύο τρόποι: Ο ένας είναι η συμφωνία των κομμάτων για μια κοινή εκπαιδευτική πολιτική. Μια τέτοια συμφωνία μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα να αποσύρουν τα πολιτικά κόμματα τα σκουπίδια τους από τα πανεπιστήμια και να πάψει το πανεπιστήμιο να είναι η χωματερή των κομμάτων.

Ο δεύτερος τρόπος είναι η σύγκρουση εκείνων που υποφέρουν από την ασυδοσία της συντεχνίας, που εργάζονται στο πανεπιστήμιο και που ενδιαφέρονται γι΄ αυτό, φοιτητών και καθηγητών, με τη συντεχνία των αγραμμάτων. Η σύγκρουση αυτή θα είναι βίαιη αλλά σύντομη. Η συντεχνία των αγραμμάτων δεν έχει δυνάμεις, ούτε ηθικό κύρος. Η έως τώρα κυριαρχία της σε πολλές περιπτώσεις, βασίζεται στην ατολμία και στην έλλειψη οργάνωσης των υπολοίπων. Αν όσοι ενδιαφέρονται για το πανεπιστήμιο κρατήσουν μια συνεπή και αποφασιστική ακαδημαϊκή στάση, η συντεχνία των αγραμμάτων θα καταρρεύσει με ευκολία και ταχύτητα που θα προκαλέσουν εντύπωση.

Επειδή τα πολιτικά κόμματα κάνουν μικροπολιτική και όχι πολιτική, το ενδεχόμενο μιας εθνικής συμφωνίας για την παιδεία έχει μικρές πιθανότητες πραγματοποίησης. Ως μοναδική λύση αυτή την περίοδο μένει η σύγκρουση σε όλα τα μέτωπα αυτών που το αγαπούν και το τιμούν με αυτούς που το εκμεταλλεύονται για τα ταπεινά τους συμφέροντα.

(ΤΟ ΒΗΜΑ, 30/5/2008)

Πανεπιστημιακό άσυλο

Απόσπασμα από συνέντευξης με τον καθηγ. Δημήτρη Τσάτσο, συνταγματολόγο.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: «Ένα πρώτο σχόλιο για τις εξελίξεις στην Εκπαίδευση»

Δ. ΤΣΑΤΣΟΣ: «Η κοινωνία μας έχει εθιστεί στο ανώμαλο. Αποδεχόμαστε την παρακμή και τα παρακμιακά φαινόμενα. Σαν να συζητάμε για κάτι, επιτέλους, σοβαρό που μας προβληματίζει. Τι θα πει «κατάληψη»; Κατάληψη από μέρους των φοιτητών σημαίνει παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου. Το πανεπιστημιακό άσυλο δεν προστατεύει την ακαδημαϊκή ελευθερία διδασκαλίας, του διδάσκειν και του διδάσκεσθαι, απλά έναντι κρατικών παρεμβάσεων αλλά έναντι πάσης παρεμβάσεως»

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: «Δηλαδή οι φοιτητές αυτοί παραβιάζουν το πανεπιστημιακό άσυλο;»

Δ. ΤΣΑΤΣΟΣ: «Βεβαίως, το παραβιάζουν διότι όταν το θεσπίσαμε εμείς το ’74, το θεσπίσαμε έναντι πάσης παρέμβασης στην ακαδημαϊκή διδασκαλία. Τότε, βέβαια, τα απομεινάρια της χούντας, μας ευαισθητοποίησαν και μας οδήγησαν στην ανάγκη να το θεσπίσουμε έχοντας στον νου μας τότε, τους κινδύνους από τα απομεινάρια της χούντας στα σώματα ασφαλείας. Ωστόσο, σήμερα πλέον, παραβιάζεται κατά κύριο λόγο από τις εισερχόμενες μειοψηφίες φοιτητών- αφήνω το θέμα των καταστροφών και των κανιβαλισμών, είναι ξεχωριστό θέμα οικονομικό, του φορολογούμενου πολίτη, της δημόσιας περιουσίας-. Από την ώρα που παρεμβαίνουν φοιτητικές ομάδες, και μάλιστα μειοψηφικές- όχι ότι θα άλλαζα την γνώμη μου εάν ήταν πλειοψηφικές-, ένας παράγοντας πανεπιστημιακός και διακόπτει την λειτουργία του πανεπιστημίου»

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: «Είναι ένα δημοκρατικό δικαίωμα η κατάληψη ή είναι ένα δημοκρατικό δικαίωμα που έχει παρεξηγηθεί και καταστρατηγείται;»

Δ. ΤΣΑΤΣΟΣ: «Η κατάληψη δεν αποτελεί δικαίωμα κανενός, ούτε των φοιτητών, ούτε των καθηγητών, ούτε των πρυτάνεων…»


ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: «Ήταν ένα μέσο «παραδοσιακό» διεκδίκησης κάποιων θεμάτων»

Δ. ΤΣΑΤΣΟΣ: «Βεβαίως, όταν είχαμε δικτατορία. Μετά, όμως, γίνεται πλέον η κατάχρηση αγωνιστικών μεθόδων που πράγματι καθαγιάστηκαν των εποχή που οι αγώνες είχαν μέσα τους και το στοιχείο του κινδύνου. Τώρα, αγωνιζόμαστε εκ του ασφαλούς. Οι σημερινοί ήρωες του φοιτητικού αγώνα είναι ήρωες εκ του ασφαλούς. Τότε, ήταν ήρωες που οδηγούντο μετά εις τα κρατητήρια»

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: «Ως ένα βαθμό μπορεί να έχετε δίκιο, ωστόσο κανείς δεν μπορεί να περιορίσει το δικαίωμα του άλλου να πιστεύει σε μια καλύτερη δημοκρατία»

Δ. ΤΣΑΤΣΟΣ: «Εγώ επιμένω. Η κατάληψη όχι μόνο των πρυτανικών αρχών αλλά εκείνη μέσα στο μάθημα, η ματαίωση του μαθήματός μου αποτελεί παραβίαση της ακαδημαϊκής μου διδασκαλίας και του δικαιώματος των φοιτητών που θέλουν να κάνουν μάθημα και που συγκεκομμένως αποτελεί παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου. Όποιος και να το κάνει»

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: «Ίσως, αν είχαν υιοθετηθεί οι δικές σας λογικές, δεν υπήρχε περίπτωση ποτέ να συμβεί ο γαλλικός Μάης…»

Δ. ΤΣΑΤΣΟΣ: «Ήταν όμως ένα γενικότερο ξεσήκωμα, ήταν ένα θέμα αμφισβήτησης του συστήματος. Αλλά εδώ, πλέον, έχει μεταβληθεί σε μια μόνιμη κατάσταση της πανεπιστημιακής ζωής. Έχουμε κάθε χρόνο καταλήψεις, καταστροφές, έξω και μέσα από τα πανεπιστήμια. Οι αγώνες δεν είναι μόνιμη κατάσταση που επιτρέπει την ματαίωση της λειτουργίας του πανεπιστημίου»

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: «Και δεν είναι άλλοθι για τον οποιοδήποτε»

Δ. ΤΣΑΤΣΟΣ: «Δεν πρέπει να αναφερόμαστε στον καιρό της Δικτατορίας. Είναι ντροπή για τους ανθρώπους εκείνης της εποχής. Εκείνη την εποχή οι αγώνες ήταν επώδυνοι και ενείχαν κίνδυνοι. Σήμερα, είναι παλληκαρισμός εκ του ασφαλούς»

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: «Η ένταση αυτή έχει υποκινητή, καθοδηγείται κομματικά;»

Δ. ΤΣΑΤΣΟΣ: «Μόνο εικασίες μπορώ να εκφράσω και δεν θα το ήθελα. Πάντως, να πω μια κρίση. Οι πολιτικές δυνάμεις που τυχόν, γιατί δεν το ξέρω, ενισχύουν τέτοιου είδους ενέργειες και ατμόσφαιρα, συμβάλλουν στην πλήρη κατάλυση των πανεπιστημίων και την περαιτέρω, την ολοκληρωμένη καταστροφή της ανώτατης παιδείας»

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: «Έχετε μεγάλη εμπειρία στον χώρο των πανεπιστημίων. Βλέπετε εκτόνωση της κρίσης; Βλέπετε κάποια λύση; Φαντάζομαι πως έχουν δίκιο οι πρυτάνεις που υποστηρίζουν ότι δεν είναι δυνατόν να διεξαχθούν εκλογές με τα ΜΑΤ στα πανεπιστήμια»

Δ. ΤΣΑΤΣΟΣ: «Συμφωνώ, απολύτως. Γι’ αυτό οδηγούν οι ομάδες αυτές, υποκινούμενες ή μη δεν το γνωρίζω, σε αδιέξοδο»

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Δεν υιοθετείτε την λύση αστυνομικών μέτρων»

Δ. ΤΣΑΤΣΟΣ: «Δεν υιοθετώ των λύση αστυνομικών μέτρων. Υιοθετώ, όμως, την λύση της κοινωνικής καταδίκης αυτών των μεθόδων και μιας κοινωνικής γνώμης που θα αρθρώσει λόγο και θα πει ότι δεν ανέχεται, πλέον, την κατάρρευση των ελληνικών πανεπιστημίων σήμερα από μειοψηφίες φοιτητών, που δεν θα τις δεχόμουν ούτε από τις πλειοψηφίες φοιτητών…»

Επεισόδιο στο Αριστοτέλειο

Ο πρύτανης στο νοσοκομείο

Με «εγκεφαλική διάσειση μετρίου βαθμού και σπασμό των αυχενικών μυών» εξακολουθεί να νοσηλεύεται στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ ο πρύτανης του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης, Αναστάσιος Μάνθος, που διακομίστηκε στο ίδρυμα με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, το πρωί, μετά τη βίαιη διακοπή της συνεδρίασης της Συγκλήτου, από φοιτητές.

Στο μεταξύ, η Κοσμητεία της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ, σε σημερινή έκτακτη συνεδρίασή της, με αφορμή το συμβάν, αποφάσισε ως πρώτο βήμα την αναστολή της εκπαιδευτικής διαδικασίας, έως ότου ληφθεί νέα απόφαση, και παράλληλα, καταδίκασε το γεγονός, υποστηρίζοντας ότι «αποτελεί το αποκορύφωμα της βαθμιαίας αυτοδιάλυσης του ελληνικού δημοσίου πανεπιστημίου».

Σε ανακοίνωση που εξέδωσαν οι αντιπρυτάνεις του ΑΠΘ, ύστερα από συνεδρίασή τους, εκφράζουν την αγανάκτηση και την αγωνία της Πρυτανείας για τις εξελίξεις στα ΑΕΙ της χώρας, ενώ χαρακτηρίζουν «ακραία και άνανδρη τη βίαιη συμπεριφορά ομάδων φοιτητών». Παράλληλα, κάνουν λόγο για βίαιη καταπάτηση του ασύλου, προσπάθεια φίμωσης της Συγκλήτου και παρεμπόδιση της δημοκρατίας και της διακίνησης ιδεών.

Το γεγονός καταδίκασε και το πανεπιστήμιο Μακεδονίας, με ανακοίνωση που εξέδωσε το πρυτανικό του Συμβούλιο, μετά την έκτακτη συνεδρίασή του. Συγκεκριμένα, καλεί την πανεπιστημιακή κοινότητα «να απομονώσει τους φορείς βίας» και εφιστά την προσοχή πολιτείας και πολιτικών δυνάμεων «για το γενικότερο κίνδυνο από τέτοιες ακρότητες».

Εισβολή φοιτητών στη Σύγκλητο

Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Συγκλήτου, περίπου 200 φοιτητές εισήλθαν στην αίθουσα, φωνάζοντας συνθήματα και αξιώνοντας τη διακοπή της συνεδρίασης, εκφράζοντας με τον τρόπο αυτό τη διαμαρτυρία τους για το επίμαχο θέμα του επιχειρησιακού πλάνου.

Ακολούθησαν διαπληκτισμοί μεταξύ των δύο πλευρών με αποτέλεσμα, κάποια στιγμή, ο πρύτανης να χάσει τις αισθήσεις του και να μεταφερθεί με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο νοσοκομείο.

Μετά από αυτό ο Κοσμήτορας της Πολυτεχνικής Σχολής, Νίκος Μουσιόπουλος, δήλωσε ότι συγκάλεσε έκτακτη Κοσμητεία, προκειμένου να συζητηθεί το ενδεχόμενο τριήμερου κλεισίματος του πανεπιστημίου σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το επεισόδιο.

Καταδίκη και από τη Σύνοδο Πρυτάνεων και Προέδρων

Η Σύνοδος Πρυτάνεων και Προέδρων των ελληνικών Πανεπιστημίων, με ανακοίνωσή της, καταδικάζει τη σημερινή επίθεση και άσκηση σωματικής βίας κατά του πρύτανη, γεγονός που, όπως σημειώνεται στην ανακοίνωση, αποτελεί την αποκορύφωση της κατάλυσης της δημοκρατίας, της ακαδημαϊκής δεοντολογίας και του ακαδημαϊκού ασύλου.

Η Σύνοδος, τονίζει ότι η επίθεση που δέχεται τον τελευταίο καιρό το Δημόσιο Πανεπιστήμιο το απαξιώνει και το υποβαθμίζει. Καλούμε τον πολιτικό κόσμο και τους κοινωνικούς φορείς να αντιδράσουν και να σταθούν στο πλευρό του δημόσιου πανεπιστημίου, καταδικάζοντας τις πράξεις βίας και απαξίωσης από οπουδήποτε και αν προέρχονται.

Η Σύνοδος καταλήγει: Καλούμε την πανεπιστημιακή κοινότητα στο σύνολό της να προστατεύσει το Πανεπιστημιακό Άσυλο, τις Ακαδημαϊκές αξίες και την Αξιοπρέπεια των Πανεπιστημίων.

Αναστέλλει τη λειτουργία του για 29 και 30 Μαΐου η Γεωπονική του ΑΠΘ

Την αναστολή της εκπαιδευτικής διαδικασίας για τις 29 και 30 Μαΐου αποφάσισε σε έκτακτη συνεδρίασή του το διοικητικό συμβούλιο της Γεωπονικής Σχολής του ΑΠΘ, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τα επεισόδια που σημειώθηκαν κατά τη συνεδρίαση της Συγκλήτου.

Το διοικητικό συμβούλιο της Γεωπονικής Σχολής καταδίκασε την «βάναυση και απάνθρωπη» επίθεση κατά του πρύτανη του ΑΠΘ, Αναστάσιου Μάνθου, που, όπως επισημαίνεται σε ανακοίνωση, «αποτελεί ταυτόχρονα και επίθεση κατά του δημόσιου πανεπιστημίου και κατά του θεσμού του πανεπιστημιακού ασύλου, επομένως αφορά άμεσα ολόκληρη την πανεπιστημιακή κοινότητα».

Τα επεισόδια καταδίκασε και το διοικητικό συμβούλιο του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΑΠΘ, τονίζοντας ότι «παρόμοιες ενέργειες μπορούν και πρέπει να αντιμετωπίζονται στο πλαίσιο του κοινού ποινικού κώδικα», καθώς δεν καλύπτονται από την έννοια του ακαδημαϊκού ασύλου, αλλά αντίθετα την καταστρατηγούν.

Αρχαιρεσίες

Προς τα μέλη του ΣΤαΕ ΤΕΙ Αθήνας Θέμα: Πρόσκληση σε αρχαιρεσίες Συνάδελφοι, Μετά από πολύμηνη αναμονή λόγω των αργών διαδικασιών των δικαστηρίων, αναγνωρίστηκε ο Σύλλογός μας και δημοσιεύτηκε η ίδρυσή του κατά τα προβλεπόμενα στον Αστικό Κώδικα. Σύμφωνα με το Καταστατικό, το οποίο μπορείτε να βρείτε σ’ αυτή τη διεύθυνση, πρέπει να πραγματοποιηθούν αρχαιρεσίες για την ανάδειξη τακτικού Διοικητικού Συμβουλίου. Κατόπιν αυτών, ορίζουμε ως χρόνο διενέργειας των αρχαιρεσιών την Τετάρτη, 11η Ιουνίου 2008 και ώρα 10-14, στο γραφείο του συναδέλφου Στ. Φραγκόπουλου, στον πρώτο όροφο της ΣΤΕφ. Η υποβολή υποψηφιότητας επιτρέπεται μέχρι δύο (2) εργάσιμες ημέρες πριν από τη διεξαγωγή των αρχαιρεσιών, δηλαδή μέχρι τη Δευτέρα, 9η Ιουνίου. Παρακαλούμε πολύ να υποβάλλετε υποψηφιότητα, όσοι ενδιαφέρεστε, είτε εγγράφως προς τη θυρίδα στο ΤΕΙ των μελών της προσωρινής Δ.Ε. (Π.Λύτρας, Τμήμα Τουριστικών Επιχειρήσεων ΣΔΟ, Στ.Φραγκόπουλος, Τμήμα Ηλεκτρονικής, ΣΤΕφ, Β.Μούσας, Τμήμα Πολιτικών Έργων Υποδομής, ΣΤΕφ), είτε σε μία από τις ηλεκτρονικές διευθύνσεις: plytras(at)teiath.gr, sfrang(at)yahoo.com, vmouss(at)teiath.gr Σημειώνουμε ότι, επειδή προέκυψαν ήδη σημαντικά δικηγορικά και άλλα συναφή έξοδα, θα χρειαστεί κατά την προσέλευση στις αρχαιρεσίες να καταβάλουμε μια εισφορά συνολικού ύψους 40 €, στην οποία περιλαμβάνεται και η τακτική ετήσια συνδρομή των 20 € για το έτος 2008. Για την προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή Π.Λύτρας - Στ.Φραγκόπουλος - Β.Μούσας

Άρπαξαν κάλπη... κάλπικη!

Η σύγκρουση στα ΤΕΙ έχει και τα ευτράπελά της

Τέσσερις κάλπες... κάλπικες άρπαξαν χθες ομάδες αριστεριστών φοιτητών που προσπάθησαν να ματαιώσουν τις εκλογές στο ΤΕΙ Αθήνας, αντιδρώντας στην εφαρμογή του νέου νόμου-πλαισίου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η διοίκηση του ιδρύματος είχε προβλέψει χθες το ενδεχόμενο νέας εφόδου από την πλευρά των φοιτητών και είχε έτοιμη λύση: όταν οι ομάδες των φοιτητών λίγο μετά τις 9 το πρωί μπήκαν στο ίδρυμα για να αρπάξουν τις κάλπες και να διαλύσουν τη διαδικασία, η εφορευτική επιτροπή απλώς τις αντικατέστησε με ψεύτικες!

Οι φοιτητές πήραν τελικά τέσσερις κάλπες και δεν κατάλαβαν παρά αρκετές ώρες αργότερα ότι οι τρεις από αυτές ήταν άδειες. Στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα οι εκλογές διεξήχθησαν με ηρεμία στο ΤΕΙ Αθήνας, ενώ κανένα πρόβλημα δεν σημειώθηκε στην εκλογική διαδικασία και στο ΤΕΙ Πειραιά όπου ωστόσο δεν έγινε καμία προσπάθεια εφόδου. Το συμβούλιο του ΤΕΙ Αθήνας αποφάσισε να αναστείλει τη λειτουργία του ιδρύματος ως το τέλος της εβδομάδας σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τα κρούσματα βίας στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας. Στο ΤΕΙ Αθήνας ειδικά είναι η δεύτερη φορά όπου φοιτητές, οι οποίοι να σημειωθεί ότι δεν φοιτούν στο Ίδρυμα, επιχειρούν να εμποδίσουν την εκλογική διαδικασία.

Χθες ωστόσο απειλήθηκαν επεισόδια, καθώς πριν από το «σίριαλ» της αρπαγής καλπών οι φοιτητές που προσπάθησαν να εμποδίσουν τη διαδικασία διαπληκτίστηκαν με τις ομάδες περιφρούρησης της διαδικασίας που είχαν οριστεί από τη διοίκηση και τους καθηγητές του ΤΕΙ Αθήνας. Στο ίδρυμα είχαν στηθεί έξι κάλπες και οι φοιτητές μετά τις αψιμαχίες με τις ομάδες περιφρούρησης του ιδρύματος κατόρθωσαν τελικά να κλέψουν τις τέσσερις, από τις οποίες όμως οι τρεις ήταν άδειες. Η τέταρτη κάλπη που κλάπηκε αντικαταστάθηκε από τα μέλη της εφορευτικής επιτροπής και η διαδικασία συνεχίστηκε κανονικά. Για σήμερα έχουν προγραμματιστεί πρυτανικές εκλογές στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας το οποίο όμως χθες κατελήφθη από ομάδες φοιτητών. Για αύριο έχουν προγραμματιστεί εκλογές στο Πανεπιστήμιο Πειραιά και στο ΤΕΙ Θεσσαλονίκης.

(ΤΟ ΒΗΜΑ, 27/5/2008)

Τετραήμερο «λουκέτο» στο ΤΕΙ Αθήνας

Aνακοίνωση του ΤΕΙ Αθήνας

Το Συμβούλιο του ΤΕΙ-Α συνεδρίασε εκτάκτως στο κτήριο της οδού Μήλου, σήμερα Δευτέρα 26-5-2008 και ώρα 12.30, παρουσία όλων των συνδικαλιστικών φορέων του ιδρύματος και αφού εκτίμησε την κατάσταση που διαμορφώθηκε από τα επεισόδια που δημιούργησε για δεύτερη φορά ομάδα αγνώστων προς την κοινότητα του ΤΕΙ-Α ατόμων,

Ομόφωνα

1. Διαπιστώνει, ότι οι επαναληπτικές εκλογές ολοκληρώθηκαν στις 12μμ, σύμφωνα με την προβλεπόμενη νόμιμη διαδικασία
2. Δηλώνει ότι η νομιμότητα και η δημοκρατία επικράτησαν της παρανομίας και της αυθαιρεσίας και ότι θα εξακολουθήσει να προασπίζεται την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών.
3. Αποφασίζει, σε ένδειξη διαμαρτυρίας και σε πρώτη φάση, την αναστολή της λειτουργίας όλων των υπηρεσιών του ιδρύματος, από αύριο Τρίτη 27-5-2008 έως και την Παρασκευή 30-5-2008.

Καλεί σε εγρήγορση τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας και τους κοινωνικούς φορείς για την περιφρούρηση των ακαδημαϊκών κεκτημένων και την εξάλειψη τέτοιου είδους φαινομένων.

.

Επεισόδια και αρπαγή κάλπης σε Αθήνα, Πειραιά και Κρήτη

(Νότα Τρίγκα, ΤΟ ΒΗΜΑ, 23/5/2008)

Χθες ενώ η ψηφοφορία για την ανάδειξη προέδρου και αντιπροέδρων ξεκίνησε κανονικά, ομάδες φοιτητών διέκοψαν τη διαδικασία πετώντας τις κάλπες και τα ψηφοδέλτια. Χαοτική είναι η κατάσταση σε πολλές Πανεπιστημιακές Σχολές και Τεχνολογικά Ιδρύματα. Χθες συνεχίστηκαν τα επεισόδια και φοιτητές-μέλη παρατάξεων που πρόσκεινται στην εξωκοινοβουλευτική Αριστερά άρπαξαν κάλπες από τις αίθουσες των ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά όπου γίνονταν εκλογές για την ανάδειξη προέδρων, αλλά και στο Πανεπιστήμιο Κρήτης όπου είχε προγραμματιστεί η ανάδειξη νέου κοσμήτορα.

Σήμερα στις κινητοποιήσεις των φοιτητών κυριαρχεί το θέμα της καθολικής ή όχι συμμετοχής τους στην ανάδειξη νέων διοικήσεων στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ. Ωστόσο άλλες πτυχές του νέου νόμου-πλαισίου αναμένεται να αποτελέσουν νέα σημεία τριβής τους επόμενους μήνες, όπως για παράδειγμα ο εσωτερικός κανονισμός και οι τετραετείς προγραμματισμοί που στην τελική φάση τους συνδέονται με τη χρηματοδότηση και την αξιολόγηση των ιδρυμάτων. Σε κάθε περίπτωση οι πρυτανικές και προεδρικές εκλογές δεν αποτελούν το πρώτο μέτρο εφαρμογής του νέου νόμου. Ηδη σε όλα σχεδόν τα ιδρύματα ο νόμος εφαρμόζεται στις διαδικασίες εξέλιξης των μελών ΔΕΠ (π.χ. ΕΜΠ, Καποδιστριακό κ.λπ.), όπως και στις εκλογές των προέδρων τμημάτων (π.χ. Πανεπιστήμιο Κρήτης). Επίσης οι προκηρύξεις για τις νέες θέσεις στα ιδρύματα δεν εγκρίνονται πλέον από το υπουργείο Παιδείας αλλά στέλνονται από τα ίδια τα ιδρύματα στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Ακόμη πολλά πανεπιστήμια, όπως το Πειραιώς, το Δημοκρίτειο κ.ά., έχουν ξεκινήσει τις διαδικασίες καταγραφής των αιωνίων φοιτητών.

Χθες στα επεισόδια που σημειώθηκαν στα ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά πρωτοστάτησαν φοιτητές της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς οι οποίοι εισέβαλαν στις αίθουσες όπου διεξαγόταν ψηφοφορία και αφού διαπληκτίστηκαν με άλλους σπουδαστές άρπαξαν τις μισές περίπου κάλπες και έσκισαν ψηφοδέλτια. Οι εκλογές και στα δύο ιδρύματα θα επαναληφθούν την ερχόμενη εβδομάδα. «Για μεθοδευμένο σχέδιο» έκανε λόγο η Κομμουνιστική Νεολαία (ΚΝΕ) με ανακοίνωσή της λίγο πριν από τα επεισόδια στα δύο ΤΕΙ, ενώ η παράταξη που πρόσκειται στο ΚΚΕ, η ΠΚΣ, διοργανώνει σήμερα συλλαλητήριο στο κέντρο της Αθήνας και σε άλλες πόλεις. Ειδικότερα η ΚΝΕ στην ανακοίνωσή της σημειώνει: «Μετά τα γεγονότα στο ΤΕΙ Κρήτης, τους τυχοδιωκτισμούς των Ενιαίων Ανεξάρτητων Αριστερών Κινήσεων με τις πλάτες της Αριστερής Ενότητας, επιδιώκεται να στηθεί για άλλη μια φορά το ίδιο σκηνικό, αυτή τη φορά στα ΤΕΙ της Αθήνας και του Πειραιά».


Χθες, παράλληλα με τα επεισόδια στα δύο κεντρικά ΤΕΙ της πρωτεύουσας, φοιτητές της Αριστερής Ενότητας (ΑΡΕΝ) που πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ προχώρησαν σε κατάληψη της Πρυτανείας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθήνας για να ματαιώσουν συνέλευση των καθηγητών για την εφαρμογή του εσωτερικού κανονισμού.

Την ίδια στιγμή στη Θεσσαλονίκη φοιτητές προχωρούσαν σε δίωρη συμβολική κατάληψη της Πρυτανείας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, καταδικάζοντας έγγραφο της Γενικής Διεύθυνσης Διοικητικών Υπηρεσιών του ιδρύματος με το οποίο κοινοποιείται σε συγκεκριμένες σχολές η δυνατότητα πρακτικής άσκησης φοιτητών στην έδρα του ΝΑΤΟ, στις Βρυξέλλες. Οι φοιτητές ζήτησαν την άμεση απόσυρση του εγγράφου και αποφάσισαν να προχωρήσουν σήμερα σε κατάληψη στο Φυσικό Τμήμα, στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων, στο Μουσικό και Χημικό. Ηδη υπό κατάληψη βρίσκονται η Αρχιτεκτονική και το Φιλολογικό, ενώ σε όλη τη χώρα οι κατειλημμένες σχολές φθάνουν τις 40.

Στο ίδιο Πανεπιστήμιο, στην Παιδαγωγική Σχολή δεν έγιναν χθες εκλογές για ανάδειξη νέου κοσμήτορα καθώς κανένας υποψήφιος δεν εκδήλωσε ενδιαφέρον για συμμετοχή, γεγονός που αναμένεται να οδηγήσει στην αναβολή της διαδικασίας. Σύμφωνα με τον κοσμήτορα κ. Σωφρ. Χατζησαββίδη, στην περίπτωση απουσίας υποψηφίων και αναβολής των εκλογών ο νόμος ορίζει την τοποθέτηση κοσμήτορα από τη Σύγκλητο του Πανεπιστημίου.

Αντίθετα στο ΤΕΙ Κρήτης, όπου είχε αναβληθεί η διαδικασία για την εκλογή προέδρου λόγω αρπαγής της κάλπης από φοιτητές, η διαδικασία ολοκληρώθηκε τελικά και εξελέγη νέος πρόεδρος ο κ. Ευάγγ. Καπετανάκης.

Εν τω μεταξύ ο συνταγματολόγος κ. Δημ. Τσάτσος, μιλώντας χθες στο κρατικό ραδιόφωνο, σημείωσε ότι «κατάληψη εκ μέρους των φοιτητών σημαίνει παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου» και ότι «το πανεπιστημιακό άσυλο δεν προστατεύει την ακαδημαϊκή ελευθερία διδασκαλίας, του διδάσκειν και του διδάσκεσθαι, απλά έναντι κρατικών παρεμβάσεων αλλά έναντι πάσης παρεμβάσεως...»

Επέκταση παρανομίας

Το ζήτημα με τις καταλήψεις δεν είναι πλέον ότι κάποιοι (πιθανώς φοιτητές) καλυπτόμενοι από το άσυλο παραβιάζουν το νόμο στο δικό τους Πανεπιστήμιο. Μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι αποφάσισαν να εξάγουν την παρανομία και σε άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Έτσι, αφού μια μικρή ομάδα ατόμων κατέλαβε το Πολυτεχνείο Κρήτης, εξόρμησε για να εμποδίσει τις εκλογές και σε παρακείμενο ΤΕΙ. Αποδεικνύεται έτσι ότι όταν δεν καταπολεμάται η παραβατικότητα, εξαπλώνεται. Η παρανομία όταν δεν εμποδίζεται γίνεται κίνητρο για μεγαλύτερη παρανομία.

Όλοι κατανοούν πλέον ότι η κατάσταση στην Ανώτατη Παιδεία έχει φτάσει στο απροχώρητο. Μια όλο και πιο μικρή μερίδα καταληψιών φρενάρει τις σπουδές της πλειονότητας των φοιτητών. Δεν εμποδίζει μόνο την εφαρμογή μιας πιο δημοκρατικής διαδικασίας στην εκλογή των πρυτανικών αρχών, πνίγει κάθε ελπίδα για την αναβάθμιση του δημόσιου πανεπιστημίου. Και σ’ αυτό πρέπει να πάρουν όλοι θέση.

(Καθημερινή, 21/5/2008)

Εκλογές στο ΤΕΙ Ηπείρου

«Με σωστή ενημέρωση και διάλογο, όλα είναι ευκολότερα», ανέφερε χθες στην «Κ» ο νέος πρόεδρος του ΤΕΙ Ηπείρου κ. Γρηγόρης Γκίκας. Το ΤΕΙ Ηπείρου έδειξε το δρόμο για την εφαρμογή της ρύθμισης του νέου νόμου πλαισίου για καθολική πλειοψηφία των φοιτητών και σπουδαστών στις πρυτανικές και προεδρικές εκλογές αντίστοιχα. Στις τελευταίες εκλογές, στο ΤΕΙ «η διαδικασία διεξήχθη με άψογο και υποδειγματικό τρόπο» όπως αναφέρει η ανακοίνωση του ιδρύματος.

Εξελέγησαν (με ποσοστό 56,71%), εκτός από τον κ. Γκίκα (για δεύτερη θητεία εξελέγη πρόεδρος), στις θέσεις αντιπροέδρων ο κ. Ευριπίδης Γκλαβάς, η κ. Δήμητρα Ζωάκη και ο κ. Κωνσταντίνος Καραβίδας. «Ψήφισε σχεδόν το ένα τρίτο των εγγεγραμμένων σπουδαστών», λέει ο κ. Γκίκας και αποδίδει την χωρίς έκτροπα ολοκλήρωση της διαδικασίας στη σωστή ενημέρωση των σπουδαστών. «Είχε δύο εβδομάδες προεκλογικών συζητήσεων. Προσπαθήσαμε να ενημερώσουμε όλους τους σπουδαστές για τη σημασία να ψηφίσουν όλοι στις εκλογές, και να μην εκπροσωπηθούν από τις παρατάξεις, όπως ίσχυε πριν.

Με τον προηγούμενο νόμο, ήταν πολύ πιο εύκολη η χειραγώγηση των σπουδαστών από τις παρατάξεις. Κάτι, που δεν ισχύει με την καθολική ψηφοφορία. Έτσι, απετράπη το ενδεχόμενο κάποιοι σπουδαστές που αντιδρούν στο νόμο, να επηρεάσουν τη θέση των σπουδαστών, και ευρύτερα της γενικής συνέλευσής τους», συμπληρώνει. Βέβαια, στην ομαλή διεξαγωγή των εκλογών στο ΤΕΙ Ηπείρου διευκόλυνε το γεγονός ότι οι αριστερές παρατάξεις που αντιδρούν έντονα στο νόμο δεν έχουν ισχυρή παρουσία στο ίδρυμα. Μεγάλο στοίχημα για όλους είναι η ομαλή διεξαγωγή μεθαύριο των εκλογών στα ΤΕΙ Αθηνών και Πειραιά.

(Καθημερινή, 20/5/2008)

Τα ΑΕΙ, όμηροι μειοψηφιών

Σε γενικές συνελεύσεις-παρωδία οι αποφάσεις κατάληψης των πανεπιστημιακών σχολών

(του Απόστολου Λακασά, Καθημερινή, 18/5/2008)

Πόλεμος φοιτητικών – κομματικών παρατάξεων μαίνεται στα ΑΕΙ με θύμα τις δημοκρατικές διαδικασίες και την ομαλή λειτουργία των Ιδρυμάτων. Ενόψει των πρυτανικών εκλογών, οι φοιτητικές παρατάξεις, που αντιδρούν στον νέο νόμο–πλαίσιο, επιτίθενται με σφοδρότητα η μία στην άλλη προσδοκώντας και οφέλη για το κόμμα το οποίο ιδεολογικά εκπροσωπούν. Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλοί πανεπιστημιακοί δάσκαλοι κάνουν λόγο για μια ανώτατη παιδεία που μετατρέπεται σε ρινγκ κομματικών και μικροπολιτικών αντιπαραθέσεων.

Ταυτόχρονα, οι εκπρόσωποι των παρατάξεων, αντιδρώντας σε μία από τις πλέον δημοκρατικές διατάξεις του νέου νόμου –αυτή που ορίζει καθολική ψηφοφορία των φοιτητών στις πρυτανικές εκλογές–, εκδηλώνουν την προσπάθειά τους να διατηρήσουν τα προνόμιά τους εντός των ΑΕΙ. Το έλλειμμα εγκυρότητας των όποιων αποφάσεων καταδεικνύεται και από το γεγονός ότι πολύ λίγοι φοιτητές ψηφίζουν για να προχωρήσει μια σχολή σε κατάληψη, να μη γίνονται μαθήματα.

Με την ψήφο ελαχίστων

Πόσο τηρούνται οι δημοκρατικές διαδικασίες περί απαρτίας; Είναι ενδεικτικό ότι στο Πολυτεχνείο Κρήτης με συνολικά 2.800 προπτυχιακούς φοιτητές, παρόντες στη γενική συνέλευση που αποφάσισε κατάληψη ήταν 270 φοιτητές. Στο ΕΜΠ, όπου υπό κατάληψη είναι επτά από τις εννέα σχολές, στις γενικές συνελεύσεις συμμετείχαν περί τα 50 άτομα, δηλαδή 50 ψήφισαν ενώ το ίδρυμα έχει 9.119 ενεργούς φοιτητές και 13.100 εγγεγραμμένους.

Η ίδια εικόνα και στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, όπου σε γενική συνέλευση τμήματος 500 φοιτητών, συμμετείχαν 40 άτομα και υπέρ της κατάληψης ψήφισαν οι 25. «Και εάν δεν βγαίνουν τα νούμερα, συνεχίζουν τη συζήτηση για ώρα ώστε κάποια στιγμή μερικοί να βαρεθούν και να φύγουν, για να διαμορφωθεί πλειοψηφία», λέει στην «Κ» έμπειρος πανεπιστημιακός. Ακόμη και εάν ο αριθμός των υπό κατάληψη σχολών είναι τώρα μικρός, μήπως –όπως στις περυσινές κινητοποιήσεις– ξαναδούμε με διάφορα τρικ, οι φοιτητικές παρατάξεις να συντηρούν επικοινωνιακά ένα κλίμα έντασης στα ΑΕΙ;

Ειδικότερα, ένα νέο επεισόδιο της προσπάθειας απαξίωσης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης εκτιμάται πως θα διαδραματισθεί από την Τρίτη, ημέρα που έχουν προγραμματιστεί οι πρυτανικές εκλογές στο Πολυτεχνείο Κρήτης και στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Με δεδομένο ότι οι φοιτητικοί σύλλογοι έχουν αποφασίσει να προχωρήσουν σε κατάληψη των ιδρυμάτων, βάσιμοι είναι οι φόβοι πως «θα τιναχθούν στον αέρα οι εκλογές». Ηδη, οι πρυτανικές αρχές του Πολυτεχνείου Κρήτης προσανατολίζονται να αποφασίσουν αναβολή των εκλογών.

Ζητούν χρόνο για τον 4ετή προγραμματισμό

«Ο τετραετής προγραμματισμός απαιτεί αλλαγή φιλοσοφίας. Δώστε μας χρόνο». Αυτό ζητούν οι διοικήσεις των ιδρυμάτων για να συντάξουν τον ακαδημαϊκό - αναπτυξιακό προγραμματισμό τους, διαχωρίζοντας σαφώς τις θέσεις τους από τις φοιτητικές παρατάξεις που αντιτίθενται στη διάταξη. Όμως, το γεγονός ότι το υπουργείο Παιδείας ζήτησε από τα ιδρύματα να καταθέσουν τον προγραμματισμό τους έως τις 30 Μαΐου προκάλεσε αντιδράσεις. Οι πρυτάνεις ζητούν παράταση της προθεσμίας, και αναμένεται να λάβουν τη θετική απάντηση επισήμως από τον υπουργό Παιδείας κ. Ευριπίδη Στυλιανίδη στη Σύνοδο Πρυτάνεων τον Ιούνιο.

«Η πλειονότητα των τμημάτων και των υπηρεσιών έχει ολοκληρώσει τον τετραετή προγραμματισμό. Ο όγκος δουλειάς είναι μεγάλος. Το ουσιαστικό είναι ότι αλλάζει η φιλοσοφία στη λειτουργία του κάθε ιδρύματος», τονίζει στην «Κ» ο κ. Ηλίας Κουσκουβέλης, πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, όπου έως τώρα έχουν γίνει σημαντικά βήματα ως προς τον τετραετή προγραμματισμό.

«Το αίτημα του υπουργείου Παιδείας είναι απόλυτα σωστό, διότι θα βοηθήσει τα ιδρύματα να σχεδιάσουν την ανάπτυξή τους σε βάθος χρόνου και όχι με βάση τις ετήσιες ανάγκες τους όπως τώρα» λέει στην «Κ» ο πρύτανης του ΕΜΠ κ. Κωνσταντίνος Μουτζούρης. «Όμως υπάρχουν δυσκολίες» συμπληρώνει ο ίδιος. «Η έλλειψη εμπειρίας και παράδοσης σε τέτοια ζητήματα δυσκολεύει την κατάσταση» προσθέτει στην «Κ» ο πρύτανης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γρηγόρης Πραστάκος.