31 March 2008

Πίεση για να αλλάξει η «κουλτούρα της ευκολίας» στα ΑΕΙ

«Ο δρόμος για τη μεταρρύθμιση είναι η αυτονομία, η θεσμική πολυμορφία, η λογοδοσία. Τι σημαίνει όμως μεταρρύθμιση; Πότε γίνεται αυτή και ποιες είναι οι αλλαγές που μπορούν να πείσουν;». Μία σειρά ερωτημάτων βάλθηκαν να απαντήσουν Ελληνες και ξένοι πανεπιστημιακοί καθηγητές στο τριήμερο συνέδριο με τίτλο «Πού πηγαίνει το δημόσιο Πανεπιστήμιο; Προκλήσεις και προοπτικές, δυνατότητες και κίνδυνοι».

Το συνέδριο διοργανώθηκε από το «Παρατηρητήριο Έρευνας και Διαλόγου για τα Ελληνικά Πανεπιστήμια». Πρόκειται για ένα φορέα που δημιουργήθηκε από την «Πρωτοβουλία και Ευθύνη για τα Ελληνικά Πανεπιστήμια», κίνηση πανεπιστημιακών, που πέρυσι την περίοδο των κινητοποιήσεων, διεκδίκησαν τις αλλαγές στην ανώτατη εκπαίδευση. Στόχος του Παρατηρητηρίου είναι «η προώθηση ιδεών και προτάσεων για τις μείζονες αλλαγές που χρειάζεται το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και τη θέση του πανεπιστημίου στον ευρωπαϊκό χώρο εκπαίδευσης και έρευνας, τη διεθνή δυναμική του παρουσία και τη συμβολή του στην οικοδόμηση της κοινωνίας της γνώσης».

Αν και αρκετοί παρευρισκόμενοι, ανάμεσά τους και ο Γ. Γραμματικάκης, καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης, ανέφεραν κατά τη διάρκεια του συνεδρίου ότι τουλάχιστον για την επόμενη πενταετία δεν θα υπάρξει σχεδόν καμία αλλαγή στα πανεπιστημιακά δεδομένα, ο Γιάννης Βούλγαρης, αναπληρωτής καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, υποστήριξε πως μία ριζική ανατροπή, αναφορικά με τη μεταρρύθμιση, αποτελεί μία μη-ρεαλιστική κατάσταση για τα ελληνικά δεδομένα: «Υπάρχουν στόχοι-κλειδιά, κάποιες αλλαγές, που θα πρέπει οπωσδήποτε να κοιτάξουμε μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα, να επανεξεταστεί το εισαγωγικό σύστημα για την πανεπιστημιακή εκπαίδευση και οι συσχετισμοί ισχύος στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα -με την κανονικοποίηση των προκηρύξεων στα πανεπιστημιακά προγράμματα- αλλά και να αλλάξει όσο είναι δυνατόν το Νομικό Πρόσωπο του Δημοσίου Δικαίου, το οποίο ισχύει στα ελληνικά Πανεπιστήμια».

Ο Αντώνης Λιάκος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, υπογράμμισε ότι η ελληνική πανεπιστημιακή κοινότητα είναι πιθανόν να απομονωθεί από την ευρωπαϊκή. Από την άλλη όμως, η εναρμόνιση με το εξωτερικό δεν σημαίνει αντιγραφή ενός συστήματος: «Το ισχύον διεθνές πλαίσιο δεν είναι ενιαίο. Οι λύσεις διαφέρουν για κάθε χώρα. Το σίγουρο είναι ότι υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις, κοντά στα ελληνικά δεδομένα, αρκεί να συνοδεύονται από κριτική εγρήγορση».

Για την «κουλτούρα της ευκολίας που διαβρώνει την εκπαιδευτική λειτουργία και ευνοεί τη μετάλλαξη του πανεπιστημιακού θεσμού σε ένα μηχανισμό απονομής χαρτιών και τίτλων» μίλησε ο Γ. Καλογήρου, αναπλ. καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Σύμφωνα με τον ίδιο, η πίεση αυτή αποτελεί ένα κίνδυνο για τον πανεπιστημιακό θεσμό στη χώρα μας, παρά το σημαντικό εκπαιδευτικό και ερευνητικό έργο πολλών πανεπιστημιακών και ακαδημαϊκών μονάδων.

«Η δυναμική των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων στις ΗΠΑ είναι πολύ μεγάλη, ενώ και η Ασία κάνει σημαντικά βήματα προόδου. Η Ευρώπη θα πρέπει να προσέξει για να μη μείνει πίσω, μέσα από συνεχείς αλλαγές για τον εκμοντερνισμό της πανεπιστημιακής κοινότητας», τόνισε ο Πίτερ Μάασεν, καθηγητής του Πανεπιστημίου του Οσλο.

Της ΑΝΤΩΝΙΑΣ ΞΥΝΟΥ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 31/03/2008


Με αργούς ρυθμούς η διαδικασία αξιολόγησης των ΑΕΙ και ΤΕΙ

Με αργούς ρυθμούς προχωρά η διαδικασία αξιολόγησης των ΑΕΙ και ΤΕΙ από την Αρχή Διασφάλισης Ποιότητας Ανώτατης Εκπαίδευσης, η οποία ιδρύθηκε το 2006.

Όπως αναφέρουν Τα Νέα, από τα 490 τμήματα ΑΕΙ και ΤΕΙ μόλις 115 έχουν αρχίσει διαδικασίες εσωτερικής αξιολόγησης. Επιπλέον, σε 25- 35 από αυτά εκτιμάται ότι οι διαδικασίες εξωτερικής αξιολόγησης (από επιτροπή ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων) θα αρχίσουν μέσα στη χρονιά.

Αντίθετα, συστήματα ποιοτικής αξιολόγησης εφαρμόζονται στην Ευρώπη ήδη από το 1984. Η πρώτη χώρα ήταν η Γαλλία και στο τέλος της δεκαετίας του 1980 ο θεσμός επεκτάθηκε σε Βρετανία, Ολλανδία και Δανία.

Πριν από την ίδρυση της Αρχής Διασφάλισης μόλις οκτώ ΑΕΙ της χώρας είχαν ξεκινήσει είτε αυτόνομα είτε μέσω της ΕUΑ (Εuropean University Αssociation) διαδικασίες αξιολόγησης.

Πρόκειται για τα πανεπιστήμια: Δημοκρίτειο, Μακεδονίας, Πατρών, Ιωαννίνων, Αριστοτέλειο, Κρήτης, Θεσσαλίας και Αιγαίου.


Newsroom ΔΟΛ, 31/3/2008

16 March 2008

Συγχωνεύονται ΤΕΙ της περιφέρειας

(Το ΒΗΜΑ, 16/03/2008)

Σχέδιο συγχώνευσης των ΤΕΙ της περιφέρειας που καλύπτουν κάθε χρόνο λιγότερο από το 15% των θέσεων εισακτέων στα προγράμματά τους επεξεργάζεται το υπουργείο Παιδείας. Η ηγεσία του περιμένει την πρώτη έκκληση βοηθείας από τις ηγεσίες των τεχνολογικών ιδρυμάτων που θα δεχθούν και εφέτος μονοψήφιο αριθμό εισακτέων για να προχωρήσει στην εφαρμογή του. Σε πρώτη φάση και προκειμένου να μην υπάρξουν αντιδράσεις θα μελετηθούν ενσωματώσεις τμημάτων ή αλλαγές επιστημονικών αντικειμένων μέσα στα ΤΕΙ και όχι περιορισμός του συνολικού αριθμού των τεχνολογικών ιδρυμάτων της χώρας.

Ταυτόχρονα όμως το υπουργείο Παιδείας παραδίδει εφέτος τη «σκυτάλη» του καθορισμού των εισακτέων στα ιδρύματα ανώτατης εκπαίδευσης της χώρας. Στην τελευταία ετήσια ανακοίνωσή του των εισακτέων ωστόσο αύξησε κατά 25% τον αριθμό τους αλλά μόνο στα τμήματα της περιφέρειας που δεν αναμένουν να δουν το όνομά τους στις λίστες με τις περιζήτητες σπουδές. Είναι χαρακτηριστικό ότι τμήματα όπως το Τμήμα Τουριστικών Επιχειρήσεων του ΤΕΙ Ηπείρου δέχεται και εφέτος 300 εισακτέους, ενώ πέρυσι κάλυψε μόλις τέσσερις θέσεις από τις 280 που είχε δεχθεί λόγω της βαθμολογικής βάσης του δέκα.

Αντίστοιχα το Τμήμα Ζωικής Παραγωγής του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας δέχεται εφέτος 400(!) εισακτέους ενώ πέρυσι δεν είχε ούτε πέντε πρωτοετείς σπουδαστές. Στο ΤΕΙ Ιχθυοκομίας - Αλιείας Ηπείρου προσφέρονται 350 θέσεις εισακτέων, ενώ την ίδια στιγμή πανεπιστημιακά τμήματα των αστικών κέντρων όπως η Κοινωνιολογία της Παντείου μειώνoυν εφέτος κατά δεκάδες άτομα τους εισακτέους στα προγράμματά τους.

Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της εφετινής κατανομής των εισακτέων σε ΑΕΙ και ΤΕΙ είναι ότι οι «πόρτες» πλέον κλείνουν όχι μόνο για τα περιζήτητα τμήματα αλλά σε όλα τα τμήματα των αστικών κέντρων της χώρας. Σε Αθήνα, Πειραιά και Θεσσαλονίκη η πολιτική μείωσης των εισακτέων που ακολουθείται τα τελευταία χρόνια αναμένεται ότι θα κορυφωθεί την επόμενη χρονιά, από την οποία και ο αριθμός τους δεν θα ορίζεται ετησίως αλλά σε τετραετή βάση από τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ της χώρας.


Τα παραπάνω αποδεικνύει και η διαχρονική εξέλιξη του αριθμού των εισακτέων στα περιζήτητα πανεπιστημιακά τμήματα. Π.χ., η Νομική Σχολή της Αθήνας το 2000 είχε δεχθεί 640 εισακτέους και εφέτος δέχεται 400 φοιτητές (στη Θεσσαλονίκη η αντίστοιχη σχολή είχε 565 εισακτέους το 2000 και 350 εφέτος). Η Ιατρική Σχολή Αθηνών το 2000 είχε δεχθεί 275 άτομα και εφέτος δέχθηκε 160 άτομα. Το Τμήμα Οικονομικών Επιστημών Αθηνών είχε δεχθεί 515 εισακτέους το 2000 και εφέτος δέχεται 320. Στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο η περιζήτητη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών, που το 2000 δέχθηκε 215 άτομα, εφέτος δέχεται 130, ενώ οι Αρχιτέκτονες από 195 εισακτέους πριν από επτά χρόνια «έπεσαν» εφέτος στα 100 άτομα.

Στα ΤΕΙ, όμως, όπου οι αριθμοί των εισακτέων έμειναν εφέτος αναλλοίωτοι σε σχέση με πέρυσι, η εικόνα φαίνεται ότι θα αλλάξει πολύ τα επόμενα χρόνια. Η έμμεση αξιολόγηση των προγραμμάτων τους που έγινε την προηγούμενη χρονιά μέσω των κενών θέσεων στους εισακτέους οδηγεί σε άμεση συγχώνευση των τμημάτων τους. Η πρώτη εισήγηση προς το υπουργείο Παιδείας για συγχώνευση δύο τμημάτων λόγω έλλειψης σπουδαστών έγινε πέρυσι από το ΤΕΙ Ηπείρου καθώς το ένα δέχθηκε μόλις τέσσερις νέους σπουδαστές και το δεύτερο κανέναν.

Ανώφελη αύξηση των εισακτέων

Οι πρόεδροι των ΤΕΙ και εκπαιδευτικοί σημειώνουν ότι η εφετινή αύξηση του αριθμού των εισακτέων στα ιδρύματα της περιφέρειας ελάχιστα θα αποδώσει αριθμητικά σε επίπεδο σπουδαστικού δυναμικού. «Δεν υπάρχει αύξηση του αριθμού των εισακτέων» σημειώνει στο «Βήμα» ο πρόεδρος του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας κ. Στ. Γκανάτσιος. Σύμφωνα με τον κ. Γκανάτσιο, μετά τη θεσμοθέτηση της βάσης του δέκα (που «κόβει» περί τους 16.000 υποψηφίους), ο αριθμός όσων καταφέρουν να πετύχουν βαθμολογίες πάνω από αυτό το όριο κυμαίνεται από 65.000 ως 70.000. Οπότε, αν δεν ληφθούν μέτρα, «μοιραία τα τμήματα που λειτουργούν με μονοψήφιο αριθμό σπουδαστών στο μέλλον θα κλείσουν».

Η προοπτική αυτή γίνεται ακόμη περισσότερο απειλητική για τα περιφερειακά τμήματα στην περίπτωση που αναγνωρισθούν τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών καθώς αρκετοί σπουδαστές θα επιλέξουν να σπουδάσουν στα κέντρα αυτά από το να «μεταναστεύσουν» στην περιφέρεια.

Εκτός όμως από την περιφέρεια, η οποία ελάχιστα αναμένεται να ευνοηθεί από την αύξηση του αριθμού των εισακτέων, επιφυλακτικοί είναι οι εκπαιδευτικοί και ως προς το κατά πόσον θα υπάρξει ουσιαστική μείωση του αριθμού των σπουδαστών και στα μεγάλα αστικά κέντρα. «Οι μετεγγραφές διπλασιάζουν σχεδόν τον αριθμό των εισακτέων» σημειώνει ο κ. Κ. Κουλούρης, μέλος του ΔΣ της ΟΣΕΠ-ΤΕΙ. Και προσθέτει: «Π.χ., στο Τμήμα Δομικών του ΤΕΙ Πειραιά είχαμε εφέτος περί τους 80 εισακτέους και ήρθαν άλλοι τόσοι με μετεγγραφές. Είχαμε, δηλαδή, διπλασιασμό του αριθμού των σπουδαστών».


14 March 2008

Διαπολιτισμικά πανεπιστήμια

Σε μερικές αραβικές χώρες αναπτύσσονται παραρτήματα μεγάλων δυτικών πανεπιστημίων. Ο καθηγητής για γερμανική φιλολογία Ronald Perlwitz (R.P.) μιλάει στην εβδομαδιαία γερμανική εφημερίδα DIE ZEIT για το παράρτημα του πανεπιστημίου της Σορβόννης στο Abu Dhabi.

DIE ZEIT: Κύριε Perlwitz εργάζεστε ως καθηγητής της γερμανικής φιλολογίας στη Σορβόννη του Abu Dhabi, ένα παράρτημα του αξιοσέβαστου παρισινού πανεπιστημίου. Όλο και περισσότερα ονομαστά εκπαιδευτικά ιδρύματα της Δύσης έλκονται από προσφορές με απλόχερη χρηματοδότηση των Αραβικών Εμιράτων και ανοίγουν παρατήματα στο Dubai και στο Abu Dhabi. Έτσι έγινε με την Harvard Medical School και την New York Film Academy. Γιατί όμως αποφάσισε η Σορβόννη να δημιουργήσει ένα παράρτημα μέσα στην άμμο της ερήμου;

R.P.: Η ιδέα οφείλεται από τον διάδοχο του θρόνου στο Abu Dhabi, σεΐχη Mohammed bin Zayed al Nahjan. Γίνονται μεγάλες επενδύσεις στην εκπαίδευση. Θα δημιουργηθεί μια «Education City», στην οποία θα εκπροσωπούνται όλα τα μεγάλα πανεπιστήμια του κόσμου. Η Σορβόννη προβληματίστηκε αρκετό καιρό, αν θα δεχθεί την πρόταση, οπότε ξεκινήσαμε το χειμερινό εξάμηνο 2006 με την εκπαιδευτική διαδικασία. Προσφέρουμε τα ίδια εκπαιδευτικά αντικείμενα και οι σπουδαστές παίρνουν το ίδιο πτυχίο, όπως στο Παρίσι. Για να είναι η ποιότητα συγκρίσιμη, αναλαμβάνεται το μεγαλύτερο μέρος της διδασκαλίας από καθηγητές που διδάσκουν ήδη στο Παρίσι. Οι συνάδελφοι πετάνε με το αεροπλάνο για 14 ημέρες και διδάσκουν το εξαμηνιαίο μάθημα χρονικά συμπιεσμένο. Επιπλέον υπάρχει εδώ πάντα ένας καθηγητής ανά επιστημονική Σχολή.

DIE ZEIT: Ειδικά οι ανθρωπιστικές επιστήμες θεωρούνται στις αραβικές χώρες κάτι ιδιαίτερο.

R.P.: Πράγματι, είμαστε η πρώτη Σχολή με ανθρωπιστικές σπουδές στον περσικό κόλπο. Για τους ανθρώπους εδώ είναι πολύ σημαντική η εκπαίδευση, αλλά πολλοί επιθυμούν να μάθουν τα παιδιά τους κάτι χρήσιμο, Ιατρική, Οικονομία, Τεχνολογία. Οι επιστήμονες των ανθρωπιστικών επιστημών θεωρούνται επιπλέον και κριτικά πνεύματα. Και σ’ αυτό πρέπει να συνηθίσει στην αρχή η κοινωνία.

DIE ZEIT: Ποιους έχετε για φοιτητές;

R.P.: Έχουμε ένα μίγμα φοιτητών από ντόπιους των Αραβικών Εμιράτων και παιδιά ξένων τεχνοκρατών που εργάζονται εδώ. Με διαφήμιση και προσφορά υποτροφιών απευθυνόμεθα επίσης σε γαλλόφωνες χώρες. Θα δεχόμαστε ευχαρίστως καλούς φοιτητές από το Μαρόκο ή την Τυνησία, οι οποίοι πιθανόν να έχουν δυσκολίες με τη βίζα για σπουδές στη Γαλλία. Έχουμε στόχο να δεχτούμε κάποια στιγμή εδώ 2.000 φοιτητές, προς το παρόν είναι μόνο 200.

DIE ZEIT: Τι κοστίζει αυτή η σπουδή;

R.P.: Οι φοιτητές πληρώνουν 13.000 €, αυτό είναι κανονικό σε σύγκριση με άλλα ιδιωτικά πανεπιστήμια που λειτουργούν εδώ.

DIE ZEIT: Η διδασκαλία σύμφωνα με γαλλικά προγράμματα σπουδών σημαίνει ταυτόχρονα ότι οι φοιτητές πληροφορούνται πολλά πράγματα για την Ευρώπη και μάλλον λίγα για τον αραβικό χώρο. Επίσης, οι θεωρήσεις στις αραβικές χώρες γίνονται με ευρωπαϊκές αντιλήψεις.

R.P.: Κι αυτό δεν θεωρείται αυτονόητο εδώ, αλλά όποιος θέλει να έχει Σορβόννη, πρέπει να μας αποδεχτεί συνολικά. Ο συνάδελφος που διδάσκει ιστορία, για παράδειγμα, είναι εξειδικευμένος σε θέματα της Ανατολής και διεξάγει έρευνες στον τομέα των Σταυροφοριών.

DIE ZEIT: Με την ευρωπαϊκή οπτική όμως!

R.P.: Εννοείται! Δεν θέλουμε βέβαια να τρομάξουμε τους φοιτητές μας, αλλά στις ανθρωπιστικές επιστήμες υπάρχουν διαφορετικές κατευθύνσεις σκέψης και διαφορετικοί ερευνητές, πράγματα που μπορεί να φαίνονται εδώ προκλητικά. Αλλά, χωρίς να έχεις διαβάσει έναν de Sade, έναν Proust, δεν είναι δυνατόν να ολοκληρώσεις τη σπουδή.

DIE ZEIT: Δεν ακούγεται αυτό σαν να υπάρχει σημαντικό δυναμικό αντιδικιών, σαν να γίνονται πότε πότε εκρήξεις;

R.P.: Πράγματι έχουμε εκρήξεις. Μην ξεχνάτε ότι είμαστε ένα από ταπρώτα πανεπιστήμια εδώ, όπου σπουδάζουν από κοινού άντρες και γυναίκες.

DIE ZEIT: Όταν γίνονται εκρήξεις μεταξύ πολιτισμών, εξειδικεύεται αυτό στον ανθρώπινο τομέα μεταξύ καθηγητών και φοιτητών;

R.P.: Ναι, πρέπει να δούμε ποια θέση έχει η «Δύση» στα μάτια των Αράβων: είναι τσάντες Louis Vitton, καταναλωτικά αγαθά, επώνυμα προϊόντα…

DIE ZEIT: … Σορβόννη είναι επίσης ένα επώνυμο προϊόν;

R.P.: Ναι, εμείς φροντίζουμε όμως εδώ να μην μεταφέρουμε στους νέους μόνο το περιεχόμενο της πολιτισμικής ιστορίας μας. Σημαντικότερο είναι να μάθουν να διερευνούν τα πράγματα με κριτικό πνεύμα.

DIE ZEIT: Πώς γίνεται αυτό;

R.P.: Για παράδειγμα, ένας φοιτητής αναφέρει την αμφισβήτηση του «εβραϊκού ολοκαυτώματος» του Ιρανού προέδρου Αχμαντινετζάντ – υπάρχουν πολλοί εδώ που συμφωνούν μ’ αυτή την άποψη. Εγώ ως Γερμανός αποτελώ έναν αρμόδιο συνομιλητή, αλλά δεν αρκεί να αντιδράσω εξοργισμένος, πρέπει να επιχειρηματολογήσω και να παρουσιάσω στοιχεία.

DIE ZEIT: Υπάρχει η εντύπωση ότι τα Αραβικά Εμιράτα προσανατολίζονται πολύ στο δυτικό πολιτισμό, το Λούβρο φτιάχνει ένα παράρτημα εδώ, επίσης κατασκευάζεται ένα μουσείο Guggenheim.

R.P.: Να σκεφτούμε όμως ότι ο σαφής διαχωρισμός σε δυτικό και αραβικό πολιτισμό είναι αμφίβολος. Πολλές εικόνες του Λούβρου περιέχουν ανατολίτικες εμπνεύσεις, ο αγαπητός μου Άραβας ποιητής, ο Σύριος Adonis (Ali Ahmad Sa'id Esber), είναι ένα καλό παράδειγμα. Έχει επηρεαστεί από τη γαλλική και τη γερμανική ποίηση και χαρακτήρισε τους Baudelaire και Hölderlin ως ανατολίτες ποιητές. Τέχνη και ποίηση έχουν παγκόσμια δράση, βρίσκεις κάτι που σε διεγείρει. Δεν παίζει έτσι ρόλο, αν ο συγγραφέας είναι Άραβας ή Δυτικός. Φυσικά, πρέπει να αποκτήσεις πρόσβαση στη σκέψη και γι’ αυτό το λόγο χρειαζόμαστε την παιδεία στον πολιτισμό των διαφορετικών κόσμων.

από το blog >>>

12 March 2008

Τελεσίγραφο για την αξιολόγηση


Μπορεί η αξιολόγηση να συνδέεται, πλέον, άρρηκτα με τη χρηματοδότηση και αρκετές σημαντικές δράσεις των ΑΕΙ και ΤΕΙ (βλ. μεταπτυχιακά), ωστόσο μόνο 114 τμήματα σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, δηλαδή περίπου το ένα τέταρτο του συνολικού αριθμού, έχουν δεχθεί τη νέα πραγματικότητα.

Αν και όχι τόσο αισιόδοξοι οι αριθμοί, ο υπουργός Παιδείας θεωρεί πως η διαδικασία της αξιολόγησης θα επιταχυνθεί ειδικά μετά τα τελεσίγραφα που έστειλε προς πάσα κατεύθυνση. Το επισήμανε ο ίδιος χθες, μετά τη συνάντηση εργασίας που είχε με τον πρόεδρο της Αρχής Διασφάλισης Ποιότητας Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΑΔΙΠ), Σπύρο Αμούργη.

Δήλωσε σαφώς: «Οπως γνωρίζετε, κατά την τελευταία Σύνοδο Πρυτάνεων και Προέδρων ΤΕΙ συνέδεσα τη χρηματοδότηση των μεταπτυχιακών σπουδών, είτε από ευρωπαϊκούς είτε από εθνικούς πόρους, με την πορεία και την αποτελεσματικότητα στη διαδικασία της αξιολόγησης. Επιμένουμε σε αυτή τη λογική, διότι θεωρούμε ότι μέσα από την αξιολόγηση βελτιώνεται η ποιότητα των εκπαιδευτικών μας ιδρυμάτων και παράλληλα αυξάνονται οι δυνατότητες και για τους φοιτητές αλλά και για τους διδάσκοντες».

Πολλές «ταχύτητες»

Προς το παρόν, πάντως, η διαδικασία προχωρά με πολλές ταχύτητες. Υπάρχουν ιδρύματα που έχουν εντάξει είτε το σύνολο των τμημάτων είτε την πλειονότητα αυτών στη διαδικασία της εσωτερικής αξιολόγησης (Πανεπιστήμια Πειραιώς, Μακεδονίας, Κρήτης) και το φθινόπωρο θα δεχτούν τους εξωτερικούς αξιολογητές. Υπάρχουν όμως και ιδρύματα από τα οποία κανένα τμήμα δεν έχει απευθυνθεί στην ΑΔΙΠ, όπως το ΕΜΠ, το οποίο πάντως είναι από τα πρώτα ανώτατα ιδρύματα που εφάρμοσαν σύστημα εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης. Λίγα είναι και τα τμήματα του Πανεπιστημίου Αθηνών που έχουν ξεκινήσει τη σχετική διαδικασία.

«Οσα τμήματα στείλουν εκθέσεις αξιολόγησης μέχρι το τέλος Μαΐου, η Επιτροπή θα είναι σε θέση να προγραμματίσει τις επισκέψεις των εξωτερικών αξιολογητών το φθινόπωρο» δήλωσε ο κ. Αμούργης, επιβεβαιώνοντας την αναφορά του υπουργού στη δρομολόγηση των εξωτερικών αξιολογήσεων στα «προχωρημένα τμήματα».

Μέχρι στιγμής στο σύνολο των περίπου 470-490 τμημάτων ΑΕΙ και ΤΕΙ, έχουν ξεκινήσει τη διαδικασία τα 114 σε σύνολο 16 ιδρυμάτων, ενώ χρειάζεται τουλάχιστον ένας χρόνος για να ολοκληρωθεί, καθώς είναι απαραίτητα τα στοιχεία δύο εξαμήνων. Αργότερα, το χρονικό διάστημα θα είναι τετραετές.


(της ΑΝΝΑΣ ΑΝΔΡΙΤΣΑΚΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 12/03/2008)


08 March 2008

Ο πόλεμος των πολυεθνικών της εκπαίδευσης


Στο νέο Ελντοράντο της οικονομίας εξελίσσονται
οι πανεπιστημιακές σπουδές τα τελευταία χρόνια. Ήδη στον παγκόσμιο πόλεμο της διεθνούς εκπαίδευσης έχουν μπει Αμερικανοί, Βρετανοί, Γάλλοι, Αυστραλοί, Ιάπωνες και αρκετοί ακόμη «αντίπαλοι», ακόμη και στη Βαλκανική.

Oι μεγάλες δυνάμεις της εκπαίδευσης άρχισαν εδώ και λίγα χρόνια να διεθνοποιούν τα πανεπιστήμια των χωρών τους και να ιδρύουν παραρτήματα παντού. Οι Αμερικανοί μπήκαν για τα καλά στο παιχνίδι μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους, όταν άρχισαν να χάνουν ξένους σπουδαστές. Αντί να τους προσελκύσουν πίσω στις ΗΠΑ, άρχισαν να εξάγουν την αμερικανική εκπαίδευση!

Έτσι οι Άραβες φοιτητές που σπουδάζουν στην Ντόχα, την πρωτεύουσα του Κατάρ, μπορούν σήμερα να παρακολουθήσουν μαθήματα Ιατρικής στο ιατρικό κολέγιο του γνωστού Πανεπιστημίου Κορνέλ, Διεθνείς Σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Τζορτζτάουν, Πληροφορική στο Κάρνεγκι Μέλον, Καλές Τέχνες στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια. Στο Ντουμπάι, οι Άραβες φοιτητές θα λάβουν τα αμερικανικά πτυχία τους σπουδάζοντας στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Ρότσεστερ, που άνοιξαν πέρυσι παραρτήματα εκεί.

Χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά οι φοιτητές συζητούν στο μοντέρνο κτίριο όπου στεγάζεται το Πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ, απολαμβάνουν τις σύγχρονες εγκαταστάσεις και μελετούν τα μαθήματά τους στο γρασίδι. Οι περισσότεροι είναι... Κινέζοι, καθώς το γνωστό βρετανικό ίδρυμα έχει ανοίξει παράρτημα στην επαρχία Ζεγιάνγκ της Κίνας. Το Πανεπιστήμιο της Ουαλίας πάλι, εκτός από την εξάπλωσή του σε όλη την Ευρώπη, έχει ανοίξει παραρτήματα και συνεργασίες σε χώρες όπως η Αίγυπτος, το Μπαχρέιν, η Σρι Λάνκα, η Ιαπωνία, η Μαλαισία, η Σιγκαπούρη.

Φρενήρης ανάπτυξη. Στη βιομηχανία αυτή- ο τζίρος υπολογίζεται σε 30 δισ. δολάρια τον χρόνο, 2 εκατομμύρια φοιτητές σπουδάζουν μακριά από την πατρίδα τους με την προοπτική ο αριθμός τους να τριπλασιαστεί έως το 2020- ηγούνται σήμερα οι ΗΠΑ, η Βρετανία και η Αυστραλία, αλλά το τελευταίο διάστημα και η Γαλλία ετοιμάζεται να μπει δυναμικά στον χορό της εξαγωγής εκπαιδευτικών υπηρεσιών.

Προ μηνών, ο πρύτανης του Πανεπιστημίου της Σορβόννης Jean Robert Ρitt ανακοίνωσε ότι το διάσημο πανεπιστήμιο αναζητά συνεργασίες για μεταπτυχιακές σπουδές στην Ελλάδα, ενώ ήδη έχει ανοίξει παράρτημα στο Αμπού Ντάμπι των Αραβικών Εμιράτων. Επόμενοι σταθμοί στο «άνοιγμα» της Σορβόννης θα είναι η Ιαπωνία, η Κορέα και η Βόρεια Αμερική.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Βρετανικού Οργανισμού Προώθησης Εξαγωγών, όπως ανέφερε ο σύμβουλός του Ρeter Μackenzie Smith σε ημερίδα της Ένωσης Κολεγίων, οι φοιτητές που παρακολουθούν βρετανικά προγράμματα σπουδών στις χώρες τους, όπως στα δικά μας κολέγια δηλαδή, το 2004 ήταν 170.000 σε προγράμματα ανώτατης εκπαίδευσης και 250.000 σε άλλα προγράμματα επαγγελματικής εκπαίδευσης. Οι προβλέψεις του Οργανισμού είναι ότι έως το 2020 ο αριθμός των σπουδαστών στη Βρετανία θα φτάσει τις 500.000, ενώ στο εξωτερικό θα πλησιάσει τους 800.000 σπουδαστές!

Οι ΗΠΑ εξακολουθούν να έχουν τη μερίδα του λέοντος ξένων φοιτητών, αλλά τα ποσοστό μειώνεται. Μάλιστα ο διεθνής ανταγωνισμός αυξάνεται τα τελευταία χρόνια, καθώς μπαίνουν στον χορό της εξαγωγής εκπαίδευσης η Μαλαισία, η Νέα Ζηλανδία και η Ιαπωνία, αλλά και η Κίνα.

Ουραγός η Ελλάδα. Και τα ελληνικά πανεπιστήμια; Οπως εξηγεί ο πρύτανης του Πολυτεχνείου Αθήνας Κ. Μουτζούρης, τα ελληνικά πανεπιστήμια πολύ θα ήθελαν να διεθνοποιηθούν: «Εμείς κάναμε πέρυσι ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα μηχανικών στα αγγλικά και παρ΄ ότι περιμέναμε μεγάλο ενδιαφέρον, δεν πήγε καλά. Και αυτό διότι στη χώρα μας κανείς δεν είναι βέβαιος πότε θα αρχίσουν τα μαθήματα, πότε θα γίνει κατάληψη, πότε απεργία. Με αυτές τις δυσλειτουργίες, πώς να προσελκύσουμε ξένους φοιτητές;».

Ήδη από το 1984 η Τουρκία μπήκε στο παιχνίδι με την ίδρυση του ιδιωτικού Πανεπιστημίου Βilkent στην Άγκυρα, ενώ μετά το 1989 στον χώρο της αγγλόφωνης μη κρατικής ανώτατης εκπαίδευσης εισήλθαν και οι πρώην κομμουνιστικές χώρες. Πρωτοπόρος υπήρξε η Ουγγαρία, στην οποία εγκαταστάθηκε το Central Εuropean University. Σήμερα, με διεθνή προσανατολισμό δραστηριοποιούνται τέσσερα πανεπιστήμια στη Βουλγαρία, εννέα στην Ουγγαρία, επτά στη Ρουμανία, οκτώ στην Τουρκία και στη FΥRΟΜ ένα...

(TA NEA, 8/3/2008)



01 March 2008

Αναβαθμίζεται τo ΤΕΙ Καβάλας

(Καθημερινή, 1/3/2008)

Την αναβάθμιση του ΤΕΙ Καβάλας υποσχέθηκε ο υπουργός εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων Ευριπίδης Στυλιανίδης, από την Καβάλα όπου βρέθηκε σήμερα, δεύτερο σταθμό της περιοδείας του στην ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη.

Ο κ. Στυλιανίδης, στη διάρκεια ευρείας σύσκεψης που πραγματοποιήθηκε στη Νομαρχία Καβάλας, με τη συμμετοχή του νομάρχη Θόδωρου Καλλιοντζή, των βουλευτών, των δημάρχων του νομού και υπηρεσιακών παραγόντων, αναφερόμενος στο ΤΕΙ Καβάλας τόνισε ότι θα υπάρξει σημαντική αύξηση του αριθμού των εισακτέων σε αυτό, θα βελτιωθούν οι κτιριακές υποδομές του και θα υπογραφεί προγραμματική σύμβαση με το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης για τη δημιουργία κοινών δράσεων, όπως είναι η δημιουργία μεταπτυχιακών τμημάτων.

Ο υπουργός απέκλεισε το ενδεχόμενο ίδρυσης πανεπιστημιακών σχολών στην Καβάλα όπως επίσης και οποιαδήποτε επέκταση του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης υπογραμμίζοντας ότι επιβάλλεται να υπάρχει όχι μόνο ποσοτική αλλά και ποιοτική αναβάθμιση των ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας, ώστε να μπορούν οι φοιτητές και οι σπουδαστές να κατοχυρώνουν επαγγελματικά δικαιώματα στην αγορά εργασίας.

Υπογράμμισε μάλιστα ότι στην Καλαμάτα επενδύθηκαν 40.000 ευρώ για τη δημιουργία σχολών στα οποία υπηρετούν 37 καθηγητές και φοιτούν μόνο επτά μαθητές. Συμπλήρωσε δε ότι τα προηγούμενα χρόνια δημιουργήθηκαν σαράντα έξι πανεπιστημιακά τμήματα μέσω κοινοτικών προγραμμάτων, τα οποία όμως δεν μπορούν να κατοχυρώσουν επαγγελματικά δικαιώματα και είναι αμφίβολο αν θα συνεχίσουν τη λειτουργία τους μετά το 2008 οπότε και λήγουν οι συγκεκριμένες κοινοτικές δράσεις.