Ο πόλεμος των πολυεθνικών της εκπαίδευσης
Στο νέο Ελντοράντο της οικονομίας εξελίσσονται οι πανεπιστημιακές σπουδές τα τελευταία χρόνια. Ήδη στον παγκόσμιο πόλεμο της διεθνούς εκπαίδευσης έχουν μπει Αμερικανοί, Βρετανοί, Γάλλοι, Αυστραλοί, Ιάπωνες και αρκετοί ακόμη «αντίπαλοι», ακόμη και στη Βαλκανική.
Oι μεγάλες δυνάμεις της εκπαίδευσης άρχισαν εδώ και λίγα χρόνια να διεθνοποιούν τα πανεπιστήμια των χωρών τους και να ιδρύουν παραρτήματα παντού. Οι Αμερικανοί μπήκαν για τα καλά στο παιχνίδι μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους, όταν άρχισαν να χάνουν ξένους σπουδαστές. Αντί να τους προσελκύσουν πίσω στις ΗΠΑ, άρχισαν να εξάγουν την αμερικανική εκπαίδευση!
Έτσι οι Άραβες φοιτητές που σπουδάζουν στην Ντόχα, την πρωτεύουσα του Κατάρ, μπορούν σήμερα να παρακολουθήσουν μαθήματα Ιατρικής στο ιατρικό κολέγιο του γνωστού Πανεπιστημίου Κορνέλ, Διεθνείς Σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Τζορτζτάουν, Πληροφορική στο Κάρνεγκι Μέλον, Καλές Τέχνες στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια. Στο Ντουμπάι, οι Άραβες φοιτητές θα λάβουν τα αμερικανικά πτυχία τους σπουδάζοντας στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Ρότσεστερ, που άνοιξαν πέρυσι παραρτήματα εκεί.
Χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά οι φοιτητές συζητούν στο μοντέρνο κτίριο όπου στεγάζεται το Πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ, απολαμβάνουν τις σύγχρονες εγκαταστάσεις και μελετούν τα μαθήματά τους στο γρασίδι. Οι περισσότεροι είναι... Κινέζοι, καθώς το γνωστό βρετανικό ίδρυμα έχει ανοίξει παράρτημα στην επαρχία Ζεγιάνγκ της Κίνας. Το Πανεπιστήμιο της Ουαλίας πάλι, εκτός από την εξάπλωσή του σε όλη την Ευρώπη, έχει ανοίξει παραρτήματα και συνεργασίες σε χώρες όπως η Αίγυπτος, το Μπαχρέιν, η Σρι Λάνκα, η Ιαπωνία, η Μαλαισία, η Σιγκαπούρη.
Φρενήρης ανάπτυξη. Στη βιομηχανία αυτή- ο τζίρος υπολογίζεται σε 30 δισ. δολάρια τον χρόνο, 2 εκατομμύρια φοιτητές σπουδάζουν μακριά από την πατρίδα τους με την προοπτική ο αριθμός τους να τριπλασιαστεί έως το 2020- ηγούνται σήμερα οι ΗΠΑ, η Βρετανία και η Αυστραλία, αλλά το τελευταίο διάστημα και η Γαλλία ετοιμάζεται να μπει δυναμικά στον χορό της εξαγωγής εκπαιδευτικών υπηρεσιών.
Προ μηνών, ο πρύτανης του Πανεπιστημίου της Σορβόννης Jean Robert Ρitt ανακοίνωσε ότι το διάσημο πανεπιστήμιο αναζητά συνεργασίες για μεταπτυχιακές σπουδές στην Ελλάδα, ενώ ήδη έχει ανοίξει παράρτημα στο Αμπού Ντάμπι των Αραβικών Εμιράτων. Επόμενοι σταθμοί στο «άνοιγμα» της Σορβόννης θα είναι η Ιαπωνία, η Κορέα και η Βόρεια Αμερική.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Βρετανικού Οργανισμού Προώθησης Εξαγωγών, όπως ανέφερε ο σύμβουλός του Ρeter Μackenzie Smith σε ημερίδα της Ένωσης Κολεγίων, οι φοιτητές που παρακολουθούν βρετανικά προγράμματα σπουδών στις χώρες τους, όπως στα δικά μας κολέγια δηλαδή, το 2004 ήταν 170.000 σε προγράμματα ανώτατης εκπαίδευσης και 250.000 σε άλλα προγράμματα επαγγελματικής εκπαίδευσης. Οι προβλέψεις του Οργανισμού είναι ότι έως το 2020 ο αριθμός των σπουδαστών στη Βρετανία θα φτάσει τις 500.000, ενώ στο εξωτερικό θα πλησιάσει τους 800.000 σπουδαστές!
Οι ΗΠΑ εξακολουθούν να έχουν τη μερίδα του λέοντος ξένων φοιτητών, αλλά τα ποσοστό μειώνεται. Μάλιστα ο διεθνής ανταγωνισμός αυξάνεται τα τελευταία χρόνια, καθώς μπαίνουν στον χορό της εξαγωγής εκπαίδευσης η Μαλαισία, η Νέα Ζηλανδία και η Ιαπωνία, αλλά και η Κίνα.
Ουραγός η Ελλάδα. Και τα ελληνικά πανεπιστήμια; Οπως εξηγεί ο πρύτανης του Πολυτεχνείου Αθήνας Κ. Μουτζούρης, τα ελληνικά πανεπιστήμια πολύ θα ήθελαν να διεθνοποιηθούν: «Εμείς κάναμε πέρυσι ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα μηχανικών στα αγγλικά και παρ΄ ότι περιμέναμε μεγάλο ενδιαφέρον, δεν πήγε καλά. Και αυτό διότι στη χώρα μας κανείς δεν είναι βέβαιος πότε θα αρχίσουν τα μαθήματα, πότε θα γίνει κατάληψη, πότε απεργία. Με αυτές τις δυσλειτουργίες, πώς να προσελκύσουμε ξένους φοιτητές;».
Ήδη από το 1984 η Τουρκία μπήκε στο παιχνίδι με την ίδρυση του ιδιωτικού Πανεπιστημίου Βilkent στην Άγκυρα, ενώ μετά το 1989 στον χώρο της αγγλόφωνης μη κρατικής ανώτατης εκπαίδευσης εισήλθαν και οι πρώην κομμουνιστικές χώρες. Πρωτοπόρος υπήρξε η Ουγγαρία, στην οποία εγκαταστάθηκε το Central Εuropean University. Σήμερα, με διεθνή προσανατολισμό δραστηριοποιούνται τέσσερα πανεπιστήμια στη Βουλγαρία, εννέα στην Ουγγαρία, επτά στη Ρουμανία, οκτώ στην Τουρκία και στη FΥRΟΜ ένα...
(TA NEA, 8/3/2008)
Έτσι οι Άραβες φοιτητές που σπουδάζουν στην Ντόχα, την πρωτεύουσα του Κατάρ, μπορούν σήμερα να παρακολουθήσουν μαθήματα Ιατρικής στο ιατρικό κολέγιο του γνωστού Πανεπιστημίου Κορνέλ, Διεθνείς Σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Τζορτζτάουν, Πληροφορική στο Κάρνεγκι Μέλον, Καλές Τέχνες στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια. Στο Ντουμπάι, οι Άραβες φοιτητές θα λάβουν τα αμερικανικά πτυχία τους σπουδάζοντας στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Ρότσεστερ, που άνοιξαν πέρυσι παραρτήματα εκεί.
Χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά οι φοιτητές συζητούν στο μοντέρνο κτίριο όπου στεγάζεται το Πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ, απολαμβάνουν τις σύγχρονες εγκαταστάσεις και μελετούν τα μαθήματά τους στο γρασίδι. Οι περισσότεροι είναι... Κινέζοι, καθώς το γνωστό βρετανικό ίδρυμα έχει ανοίξει παράρτημα στην επαρχία Ζεγιάνγκ της Κίνας. Το Πανεπιστήμιο της Ουαλίας πάλι, εκτός από την εξάπλωσή του σε όλη την Ευρώπη, έχει ανοίξει παραρτήματα και συνεργασίες σε χώρες όπως η Αίγυπτος, το Μπαχρέιν, η Σρι Λάνκα, η Ιαπωνία, η Μαλαισία, η Σιγκαπούρη.
Φρενήρης ανάπτυξη. Στη βιομηχανία αυτή- ο τζίρος υπολογίζεται σε 30 δισ. δολάρια τον χρόνο, 2 εκατομμύρια φοιτητές σπουδάζουν μακριά από την πατρίδα τους με την προοπτική ο αριθμός τους να τριπλασιαστεί έως το 2020- ηγούνται σήμερα οι ΗΠΑ, η Βρετανία και η Αυστραλία, αλλά το τελευταίο διάστημα και η Γαλλία ετοιμάζεται να μπει δυναμικά στον χορό της εξαγωγής εκπαιδευτικών υπηρεσιών.
Προ μηνών, ο πρύτανης του Πανεπιστημίου της Σορβόννης Jean Robert Ρitt ανακοίνωσε ότι το διάσημο πανεπιστήμιο αναζητά συνεργασίες για μεταπτυχιακές σπουδές στην Ελλάδα, ενώ ήδη έχει ανοίξει παράρτημα στο Αμπού Ντάμπι των Αραβικών Εμιράτων. Επόμενοι σταθμοί στο «άνοιγμα» της Σορβόννης θα είναι η Ιαπωνία, η Κορέα και η Βόρεια Αμερική.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Βρετανικού Οργανισμού Προώθησης Εξαγωγών, όπως ανέφερε ο σύμβουλός του Ρeter Μackenzie Smith σε ημερίδα της Ένωσης Κολεγίων, οι φοιτητές που παρακολουθούν βρετανικά προγράμματα σπουδών στις χώρες τους, όπως στα δικά μας κολέγια δηλαδή, το 2004 ήταν 170.000 σε προγράμματα ανώτατης εκπαίδευσης και 250.000 σε άλλα προγράμματα επαγγελματικής εκπαίδευσης. Οι προβλέψεις του Οργανισμού είναι ότι έως το 2020 ο αριθμός των σπουδαστών στη Βρετανία θα φτάσει τις 500.000, ενώ στο εξωτερικό θα πλησιάσει τους 800.000 σπουδαστές!
Οι ΗΠΑ εξακολουθούν να έχουν τη μερίδα του λέοντος ξένων φοιτητών, αλλά τα ποσοστό μειώνεται. Μάλιστα ο διεθνής ανταγωνισμός αυξάνεται τα τελευταία χρόνια, καθώς μπαίνουν στον χορό της εξαγωγής εκπαίδευσης η Μαλαισία, η Νέα Ζηλανδία και η Ιαπωνία, αλλά και η Κίνα.
Ουραγός η Ελλάδα. Και τα ελληνικά πανεπιστήμια; Οπως εξηγεί ο πρύτανης του Πολυτεχνείου Αθήνας Κ. Μουτζούρης, τα ελληνικά πανεπιστήμια πολύ θα ήθελαν να διεθνοποιηθούν: «Εμείς κάναμε πέρυσι ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα μηχανικών στα αγγλικά και παρ΄ ότι περιμέναμε μεγάλο ενδιαφέρον, δεν πήγε καλά. Και αυτό διότι στη χώρα μας κανείς δεν είναι βέβαιος πότε θα αρχίσουν τα μαθήματα, πότε θα γίνει κατάληψη, πότε απεργία. Με αυτές τις δυσλειτουργίες, πώς να προσελκύσουμε ξένους φοιτητές;».
Ήδη από το 1984 η Τουρκία μπήκε στο παιχνίδι με την ίδρυση του ιδιωτικού Πανεπιστημίου Βilkent στην Άγκυρα, ενώ μετά το 1989 στον χώρο της αγγλόφωνης μη κρατικής ανώτατης εκπαίδευσης εισήλθαν και οι πρώην κομμουνιστικές χώρες. Πρωτοπόρος υπήρξε η Ουγγαρία, στην οποία εγκαταστάθηκε το Central Εuropean University. Σήμερα, με διεθνή προσανατολισμό δραστηριοποιούνται τέσσερα πανεπιστήμια στη Βουλγαρία, εννέα στην Ουγγαρία, επτά στη Ρουμανία, οκτώ στην Τουρκία και στη FΥRΟΜ ένα...
(TA NEA, 8/3/2008)
No comments:
Post a Comment