Φοιτητών ευθύνες

(του Απόστολου Λακασά, Καθημερινή, 25/12/2007)

Οι φοιτητές των ελληνικών πανεπιστημίων ανησυχούν για το μέλλον τους. Οι φοιτητικές παρατάξεις ανησυχούν για το δικό τους μέλλον επίσης… Τα τελευταία έκτροπα σε ιδρύματα της χώρας, με μέλη φοιτητικών παρατάξεων να διακόπτουν με το έτσι θέλω συνεδριάσεις θεσμικών οργάνων (Πανεπιστήμιο Κρήτης), να κρατούν ομήρους πανεπιστημιακούς (Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών) και να διακόπτουν εκλογές αντιπρύτανη (Πάντειο Πανεπιστήμιο), οφείλουν να προβληματίσουν σοβαρά τόσο τους πανεπιστημιακούς όσο και τον πολιτικό κόσμο της χώρας. Οι φοιτητικές παρατάξεις αποτελούν ένα μεγάλο κεφάλαιο για τη μεταπολιτευτική Ελλάδα. Μάλιστα, πολλά από τα σημερινά προβεβλημένα και με αναγνωρισμένο έργο στελέχη από όλα τα κόμματα, τον χώρο της δημόσιας διοίκησης, τα μέσα ενημέρωσης και τον ακαδημαϊκό χώρο υπήρξαν ενεργά μέλη φοιτητικών παρατάξεων και συνέβαλαν στην ενίσχυση του φοιτητικού κινήματος ως φορέα διαλόγου, διεκδικήσεων και πολιτικών ζυμώσεων. Ομως, η κατάσταση με τα χρόνια άλλαξε.

Οι φοιτητικές παρατάξεις από πυρήνες διαλόγου και έκφρασης νέων ιδεών μέσα στα ιδρύματα έχουν μετατραπεί σε πυρήνες εξουσίας. Οι παρατάξεις δίνουν στους φοιτητές σημειώσεις μαθημάτων προς εξέταση, καθορίζουν το πρόγραμμα των εξετάσεων, απαιτούν να δοθούν επιπλέον φοιτητικές ταυτότητες σε μη δικαιούχους, έχουν λόγο στην διάθεση των δωματίων στις φοιτητικές εστίες, απαιτούν από πανεπιστημιακούς να περάσουν σε μαθήματα αδιάβαστους φοιτητές κ.λπ., κ.λπ. Οι γνωστοί «φοιτητοπατέρες» εκμεταλλεύονται την εξουσία που τους δίνει η ψήφος τους στις εκλογές πρυτάνεων και άλλων θεσμικών οργάνων, και ουσιαστικά λύνουν και δένουν μέσα στα ιδρύματα. Η ύπαρξη συναλλαγής μεταξύ υποψηφίων πανεπιστημιακών και «φοιτητοπατέρων» είναι γνωστή. Ετσι, όταν ο εκλεγείς πια πρύτανης, αντιπρύτανης, κοσμήτορας, πρόεδρος τμήματος πάει να εναντιωθεί στις απαιτήσεις των «φοιτητοπατέρων» την… πληρώνει με χτίσιμο πόρτας, διακοπή συνεδρίας, γιαουρτώματα και άλλα τραγελαφικά…

Αυτή είναι η εικόνα του φοιτητικού κινήματος (χωρίς να λείπουν οι λιγοστές εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα). Ομως, πλέον οι «φοιτητοπατέρες» βλέπουν την καρέκλα τους να τρίζει. Και αυτό διότι ο νέος νόμος-πλαίσιο προβλέπει καθολική ψηφοφορία των φοιτητών στις εκλογές θεσμικών οργάνων και όχι διά των εκλεκτόρων-«φοιτητοπατέρων». Η εφαρμογή της διάταξης περί καθολικής ψηφοφορίας κρίνεται κομβική, καθώς σε πολλά ιδρύματα στο τέλος της τρέχουσας ακαδημαϊκής χρονιάς θα γίνουν πρυτανικές εκλογές. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι όλες οι παρατάξεις δεν αποδέχονται την καθολική ψηφοφορία των φοιτητών. Στο όνομα ποιας δημοκρατίας;

Πλέον πρέπει να πούμε «δεν πάει άλλο» μπροστά σε αυτή την κατάσταση που αμαυρώνει το φοιτητικό κίνημα, αλλοιώνει τον ρόλο του, και συμβάλλει στο τέλμα των ελληνικών πανεπιστημίων. Και πρέπει όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους.