Προτάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου

για την αναγνώριση πτυχίων

Ο ΓΕΝΙΚΟΣ εισαγγελέας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Υβ Μποτ αναπτύσσοντας σήμερα τις προτάσεις του αναφορικά με το ζήτημα της μη αναγνώρισης από την Ελλάδα «των διπλωμάτων που χορηγούνται κατόπιν σπουδών οι οποίες πραγματοποιούνται βάσει συμφωνιών δικαιοχρήσεως μεταξύ ενός πανεπιστημίου κράτους-μέλους της ΕΕ και ενός ιδιωτικού εκπαιδευτικού ιδρύματος εγκατεστημένου στο ελληνικό έδαφος», θεώρησε ότι εν προκειμένω υφίσταται παραβίαση του κοινοτικού Δικαίου και πρότεινε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο να αποφανθεί ότι η σχετική ελληνική νομοθεσία θα πρέπει να εναρμονισθεί προς την κοινοτική.

Σύμφωνα με ανακοίνωση που εξέδωσε σήμερα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, η υπόθεση έφθασε στο Λουξεμβούργο κατόπιν προσφυγών 37 πολιτών στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Στη συνέχεια, η Επιτροπή προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο θεωρώντας ειδικότερα ότι η Ελληνική Δημοκρατία αρνούμενη να αναγνωρίσει τα διπλώματα αυτά παραβαίνει «τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 1, 3, 4, 8 και 10 της οδηγίας 89/48/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1988, σχετικά με ένα γενικό σύστημα αναγνωρίσεως των διπλωμάτων τριτοβάθμιας εκπαιδεύσεως που πιστοποιούν επαγγελματική εκπαίδευση ελάχιστης διάρκειας τριών ετών».

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας οι νομικοί εκπρόσωποι της Ελλάδας τόνισαν ότι η Ελληνική Δημοκρατία θεωρεί πως δεν υποχρεούται να αναγνωρίσει δίπλωμα που έχει χορηγηθεί από αρχή άλλου κράτους-μέλους, όταν με το δίπλωμα αυτό πιστοποιούνται σπουδές που έχουν πραγματοποιηθεί, εν όλω ή εν μέρει, στο έδαφός της και οι οποίες, σύμφωνα με το ελληνικό Δίκαιο δεν αναγνωρίζονται ως σπουδές τριτοβάθμιας εκπαιδεύσεως. Επίσης, η ελληνική πλευρά επεσήμανε ότι κατά το άρθρο 16 του ελληνικού Συντάγματος η τριτοβάθμια εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από δημόσια ιδρύματα.

Κατά τη διάρκεια της αγόρευσής του ο γενικός εισαγγελέας αναγνώρισε ότι η ιδιαιτερότητα ενός τέτοιου διπλώματος συνίσταται στο γεγονός ότι οι σπουδές δεν έχουν πραγματοποιηθεί στο έδαφος του κράτους-μέλους χορηγήσεως του διπλώματος αυτού, αλλά σε ιδιωτικό εκπαιδευτικό ίδρυμα εγκατεστημένο στο έδαφος άλλου κράτους-μέλους. Κατά τον γενικό εισαγγελέα όμως «το επίπεδο του διπλώματος κρίνεται κατά το δίκαιο του κράτους-μέλους χορηγήσεως».

Το γεγονός ότι οι σπουδές έχουν πραγματοποιηθεί, εν όλω ή εν μέρει, σε ιδιωτικό εκπαιδευτικό ίδρυμα εγκατεστημένο στο έδαφος του κράτους-μέλους υποδοχής δεν απαλλάσσει το κράτος αυτό από την υποχρέωση να αναγνωρίζει το δίπλωμα που χορηγείται μετά την ολοκλήρωση των σπουδών αυτών. Αν αναγνωριζόταν η ύπαρξη τέτοιας ευχέρειας του κράτους-μέλους, θα ετίθετο εν αμφιβόλω η ίδια η αρχή της αμοιβαίας αναγνωρίσεως, κατέληξε ο γενικός εισαγγελέας.

Ταυτόχρονα όμως ο γενικός εισαγγελέας αναγνώρισε ότι εφόσον υφίστανται ουσιώδεις διαφορές μεταξύ του περιεχομένου της εκπαιδεύσεως στο κράτος-μέλος προελεύσεως (του διπλώματος) και του περιεχομένου της εκπαιδεύσεως στο κράτος-μέλος υποδοχής, το δεύτερο έχει τη δυνατότητα να υποχρεώσει τον κάτοχο του διπλώματος να πραγματοποιήσει πρακτική άσκηση προσαρμογής ή να υποβληθεί σε δοκιμασία επάρκειας. Πρωτίστως δε για τα επαγγέλματα που απαιτούν καλή γνώση των εθνικών Δικαίων.

Εκτός από το ζήτημα της αναγνώρισης των διπλωμάτων ο γενικός εισαγγελέας πρότεινε σήμερα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο να θεωρήσει ότι η Ελλάδα παραβίασε το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και για τους κάτωθι δύο λόγους:

• Πρώτον αναθέτοντας στο Συμβούλιο Αναγνωρίσεως Επαγγελματικής Ισοτιμίας Τίτλων Τριτοβάθμιας Εκπαιδεύσεως (ΣΑΕΙΤΤΕ) την αρμοδιότητα να κρίνει αν το εκπαιδευτικό ίδρυμα, στο οποίο πραγματοποίησε την επαγγελματική του εκπαίδευση ο αιτών την αναγνώριση του διπλώματός του, ανήκει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Κατά τον γενικό εισαγγελέα, το ΣΑΕΙΤΤΕ είναι αρμόδιο να εξακριβώνει αν ο κάτοχος του διπλώματος διαθέτει την απαραίτητη επαγγελματική πείρα, στην περίπτωση κατά την οποία η διάρκεια της εκπαιδεύσεως υπολείπεται κατά ένα τουλάχιστον έτος αυτής που απαιτείται στην Ελλάδα για την άσκηση του ιδίου επαγγέλματος. Στις άλλες περιπτώσεις παραβιάζεται η οδηγία 89/48.
• Δεύτερον απαιτώντας από τους κατόχους διπλώματος, κατά την έννοια της οδηγίας 89/48, την προσκόμιση βεβαιώσεως του Διαπανεπιστημιακού Κέντρου Αναγνωρίσεως Τίτλων Σπουδών της Αλλοδαπής (ΔΙΚΑΤΣΑ) περί ακαδημαϊκής ισοτιμίας και την επιτυχή συμμετοχή τους σε εξετάσεις, προκειμένου να εγγραφούν στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας. Κατά τον εισαγγελέα η απαίτηση αφενός προσκομίσεως βεβαιώσεως του ΔΙΚΑΤΣΑ περί ισοτιμίας του διπλώματος και αφετέρου επιτυχούς συμμετοχής σε προφορικές εξετάσεις, όσον αφορά τους κατόχους αλλοδαπού διπλώματος το οποίο έχει αναγνωρισθεί από το ΣΑΕΙΤΤΕ, αντιβαίνει στο άρθρο 3, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α΄, της οδηγίας 89/48.

Τέλος, κατά τον γενικό εισαγγελέα η Επιτροπή δεν απέδειξε ότι το ελληνικό σύστημα εξελίξεως της σταδιοδρομίας των δημοσίων υπαλλήλων εμποδίζει τους κατόχους διπλωμάτων, κατά την έννοια της οδηγίας 89/48, να επικαλούνται τον επαγγελματικό τίτλο τους προκειμένου να καταταγούν σε ανώτερο μισθολογικό κλιμάκιο. Επί του θέματος αυτού ο γενικός εισαγγελέας απέρριψε την προσφυγή της Επιτροπής κατά της Ελλάδας.

(www.kathimerini.gr, 19/4/2007)