Εκκλησιαστικές Σχολές
(click)
28 June 2007
15 June 2007
09 June 2007
Βία, νοθεία, (αν)ελευθερία
OK, είµαστε εναντίον της Γιαννάκου, της Δεξιάς, των ΜΑΤ κλπ. Αλλά υπέρ ποίων είµαστε;
Στα πανεπιστήµια, βασιλεύει εδώ και χρόνια, ένα καθεστώς οικονοµικής και πολιτικής διαφθοράς, βίας και νοθείας. To ξέρουν όλοι – το γράφουν στα ψιλά και οι εφηµερίδες. Μερικοί δεν µιλάνε γιατί το στάτους κβο τούς συµφέρει, άλλοι γιατί φοβούνται (είτε το ξύλο, είτε τις αντιδράσεις τής δήθεν πλειοψηφίας).
Φυσικά, το πρώτο φταίξιµο το ’χουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ µε τη διαχρονική τους πολιτική στην παιδεία. Φυσικά, τα µεγάλα προβλήµατα παραµένουν η ασθενική χρηµατοδότηση των ΑΕΙ, ο εναγκαλισµός τους από το υπουργείο, η νόθευση τού δηµόσιου χαρακτήρα τους... Αλλά ορισµένες από τις αλλαγές που πρότεινε η επιτροπή Βερέµη (πρυτανικές εκλογές, συγγράµµατα, αιώνιοι φοιτητές, άσυλο), ακόµα κι αν κανείς διαφωνεί µαζί τους, αφορούν πραγµατικά προβλήµατα. Μικρές αλλαγές που σκοντάφτουν σε µεγάλα συµφέροντα.
Θα ήταν εξαιρετικά άδικο να ταυτίσουµε όσους διαφωνούν µε τα µέτρα Γιαννάκου (φοιτητές και καθηγητές) µε όσους τα σαµποτάρουν για ίδιον όφελος. Όµως, η ύπαρξη των µεν δεν αναιρεί την ύπαρξη των δε (ή «ΔΕΝ», αφού µονίµως λένε όχι σε όλα). Αυτό που εκπροσωπούν οι «ΔΕΝ» είναι εν πολλοίς «µαύρο» (και δεν εννοώ τους αναρχικούς), πιο µαύρο και από τη Δεξιά, την οποία υποτίθεται µάχονται: µαφίες, τραµπούκους, καταχραστές. Η Αριστερά γιατί συντάσσεται µαζί τους; Ή, τουλάχιστον, γιατί δεν τους καταγγέλλει;
Ηλίας, Ονούφριος, Στέλιος: Τους συνδέουν τρία πράγµατα: ήταν πανεπιστηµιακοί. Σκόνταψαν πάνω στη διαφθορά του χώρου τους και την πολέµησαν µόνοι. Κανείς τους δεν ζει πια.
Ο Ηλίας Σιδηρόπουλος και ο Ονούφριος Φαρµακίδης, πρύτανης και αντιπρύτανης, ήταν οι πρώτοι που σκάλισαν τα οικονοµικά του Παντείου, αποκαλύπτοντας το σκάνδαλο δισ. που έφερε ενώπιον της δικαιοσύνης καθηγητές όπως οι Κώνστας και Μεταξόπουλος. Ο Φαρµακίδης δέχθηκε τον Δεκέµβριο του 1999 «µαφιόζικη» επίθεση από αγνώστους που τον ξυλοκόπησαν άγρια. Λίγους µήνες µετά πέθανε από άσχετη αιτία. Ο Σιδηρόπουλος, όσο ήταν πρύτανης δεχόταν απειλές κατά της ζωής του και τελικά υπέστη εγκεφαλικό που τον εξανάγκασε σε παραίτηση τον Δεκέµβριο του 1999. Πέθανε λίγα χρόνια µετά. Όσο για τη δίκη του Παντείου, βρίσκεται ακόµα σε εξέλιξη...
Ο Στέλιος Αλεξανδρόπουλος κατήγγειλε την αδιαφάνεια στην επιλογή µεταπτυχιακών φοιτητών στο Πανεπιστήµιο Κρήτης, παραπέµφθηκε στο Πειθαρχικό γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο (!), και τελικά χρειάστηκε να πεθάνει λίγο µετά από καρδιά στο γραφείο του, το 2006, ώστε να πάρουν δηµοσιότητα οι καταγγελίες του [“Ιός”, Κυρ. Ελευθεροτυπία, 28.5.2006]. Στο πολιτικό του µνηµόσυνο ο Γιάννης Δραγασάκης, βουλευτής του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, είπε: «Υπάρχει ένα σύµπλεγµα συµφερόντων µε διακοµµατική στήριξη, όπου όποιος είναι εντός των συµφερόντων προκόβει και όποιος εκτός αφανίζεται». Ποιους εννοούσε άραγε;
Φυσικά, το πρώτο φταίξιµο το ’χουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ µε τη διαχρονική τους πολιτική στην παιδεία. Φυσικά, τα µεγάλα προβλήµατα παραµένουν η ασθενική χρηµατοδότηση των ΑΕΙ, ο εναγκαλισµός τους από το υπουργείο, η νόθευση τού δηµόσιου χαρακτήρα τους... Αλλά ορισµένες από τις αλλαγές που πρότεινε η επιτροπή Βερέµη (πρυτανικές εκλογές, συγγράµµατα, αιώνιοι φοιτητές, άσυλο), ακόµα κι αν κανείς διαφωνεί µαζί τους, αφορούν πραγµατικά προβλήµατα. Μικρές αλλαγές που σκοντάφτουν σε µεγάλα συµφέροντα.
Θα ήταν εξαιρετικά άδικο να ταυτίσουµε όσους διαφωνούν µε τα µέτρα Γιαννάκου (φοιτητές και καθηγητές) µε όσους τα σαµποτάρουν για ίδιον όφελος. Όµως, η ύπαρξη των µεν δεν αναιρεί την ύπαρξη των δε (ή «ΔΕΝ», αφού µονίµως λένε όχι σε όλα). Αυτό που εκπροσωπούν οι «ΔΕΝ» είναι εν πολλοίς «µαύρο» (και δεν εννοώ τους αναρχικούς), πιο µαύρο και από τη Δεξιά, την οποία υποτίθεται µάχονται: µαφίες, τραµπούκους, καταχραστές. Η Αριστερά γιατί συντάσσεται µαζί τους; Ή, τουλάχιστον, γιατί δεν τους καταγγέλλει;
Ηλίας, Ονούφριος, Στέλιος: Τους συνδέουν τρία πράγµατα: ήταν πανεπιστηµιακοί. Σκόνταψαν πάνω στη διαφθορά του χώρου τους και την πολέµησαν µόνοι. Κανείς τους δεν ζει πια.
Ο Ηλίας Σιδηρόπουλος και ο Ονούφριος Φαρµακίδης, πρύτανης και αντιπρύτανης, ήταν οι πρώτοι που σκάλισαν τα οικονοµικά του Παντείου, αποκαλύπτοντας το σκάνδαλο δισ. που έφερε ενώπιον της δικαιοσύνης καθηγητές όπως οι Κώνστας και Μεταξόπουλος. Ο Φαρµακίδης δέχθηκε τον Δεκέµβριο του 1999 «µαφιόζικη» επίθεση από αγνώστους που τον ξυλοκόπησαν άγρια. Λίγους µήνες µετά πέθανε από άσχετη αιτία. Ο Σιδηρόπουλος, όσο ήταν πρύτανης δεχόταν απειλές κατά της ζωής του και τελικά υπέστη εγκεφαλικό που τον εξανάγκασε σε παραίτηση τον Δεκέµβριο του 1999. Πέθανε λίγα χρόνια µετά. Όσο για τη δίκη του Παντείου, βρίσκεται ακόµα σε εξέλιξη...
Ο Στέλιος Αλεξανδρόπουλος κατήγγειλε την αδιαφάνεια στην επιλογή µεταπτυχιακών φοιτητών στο Πανεπιστήµιο Κρήτης, παραπέµφθηκε στο Πειθαρχικό γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο (!), και τελικά χρειάστηκε να πεθάνει λίγο µετά από καρδιά στο γραφείο του, το 2006, ώστε να πάρουν δηµοσιότητα οι καταγγελίες του [“Ιός”, Κυρ. Ελευθεροτυπία, 28.5.2006]. Στο πολιτικό του µνηµόσυνο ο Γιάννης Δραγασάκης, βουλευτής του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, είπε: «Υπάρχει ένα σύµπλεγµα συµφερόντων µε διακοµµατική στήριξη, όπου όποιος είναι εντός των συµφερόντων προκόβει και όποιος εκτός αφανίζεται». Ποιους εννοούσε άραγε;
(πλήρες κείμενο στη Γαλέρα >>>)
07 June 2007
Στη φυλακή πρυτάνεις-αντιπρυτάνεις...
Στη φυλακή οδηγούνται πρώην πρυτάνεις και πρώην αντιπρυτάνεις, μαζί με υπαλλήλους του Παντείου Πανεπιστημίου και άλλους καταδικασθέντες για την υπόθεση υπεξαίρεσης ποσού οκτώ εκατομμυρίων ευρώ την περίοδο 1992-1998.
Το δικαστήριο έκρινε ενόχους και επέβαλε ποινές κάθειρξης από τρεις φορές ισόβια έως δώδεκα έτη σε δέκα κατηγορούμενους για αδικήματα που αφορούν: απάτη, υπεξαίρεση, ψευδή βεβαίωση και πλαστογραφία σε συνδυασμό με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου.
Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου επεβλήθησαν ποινές κάθειρξης στους: Αιμ. Μεταξόπουλο, 25 έτη, Δημ. Κώνστα, πρώην πρύτανη 14 έτη, Παν. Γετίμη, πρώην αντιπτύτανη, 16 έτη, Κων. Παπαθανασόπουλο, πρώην αντιπρύτανη, 14 έτη, Αν. Κουτσοδημητρόπουλο, πρώην υπεύθυνο του Λογιστηρίου του Παντείου, τρεις φορές ισόβια και 15 έτη που οδηγείται στη φυλακή, Μιχάλη Παπαδοκωστάκη (διοικητικό υπάλληλο) 16 έτη, επίσης στη φυλακή, Βλάσση Βεϊκόντη 15 έτη διοικητικό υπάλληλο, επίσης στη φυλακή, Χαρ. Μπούτσικο, διοικητικό υπάλληλο, 13 έτη, Ιωάννη Γρατσάνη προμηθευτή, 10 έτη και Παν. Ορφανό, προμηθευτή 12 έτη.
Το δικαστήριο δεν έκανε δεκτό το αίτημα αναστολής εκτέλεσης της ποινής που υπέβαλαν οι πέντε για λόγους υγείας, ενώ αντίθετα έγινε δεκτό των συγκατηγορουμένων τους. Ο εισαγγελέας έδρας κ. Ι. Αγγελής με την πρότασή του είχε ζητήσει ν' απορριφθεί το αίτημα για όλους τους καταδικασθέντες. Υπενθυμίζεται ότι η δίκη είχε ξεκινήσει το Νοέμβριο του 2005.
Δυστυχώς, πολλοί διοικούν τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, με το πρόσχημα της αυτονομίας και ανεξαρτησίας, ως μικροί αυτοκράτορες. Κάποια στιγμή σπάει όμως η ομερτά της συναδελφικής ή συνένοχης σιωπής και οι αυτοκράτορες καταλήγουν στη φυλακή.
Το δικαστήριο έκρινε ενόχους και επέβαλε ποινές κάθειρξης από τρεις φορές ισόβια έως δώδεκα έτη σε δέκα κατηγορούμενους για αδικήματα που αφορούν: απάτη, υπεξαίρεση, ψευδή βεβαίωση και πλαστογραφία σε συνδυασμό με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου.
Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου επεβλήθησαν ποινές κάθειρξης στους: Αιμ. Μεταξόπουλο, 25 έτη, Δημ. Κώνστα, πρώην πρύτανη 14 έτη, Παν. Γετίμη, πρώην αντιπτύτανη, 16 έτη, Κων. Παπαθανασόπουλο, πρώην αντιπρύτανη, 14 έτη, Αν. Κουτσοδημητρόπουλο, πρώην υπεύθυνο του Λογιστηρίου του Παντείου, τρεις φορές ισόβια και 15 έτη που οδηγείται στη φυλακή, Μιχάλη Παπαδοκωστάκη (διοικητικό υπάλληλο) 16 έτη, επίσης στη φυλακή, Βλάσση Βεϊκόντη 15 έτη διοικητικό υπάλληλο, επίσης στη φυλακή, Χαρ. Μπούτσικο, διοικητικό υπάλληλο, 13 έτη, Ιωάννη Γρατσάνη προμηθευτή, 10 έτη και Παν. Ορφανό, προμηθευτή 12 έτη.
Το δικαστήριο δεν έκανε δεκτό το αίτημα αναστολής εκτέλεσης της ποινής που υπέβαλαν οι πέντε για λόγους υγείας, ενώ αντίθετα έγινε δεκτό των συγκατηγορουμένων τους. Ο εισαγγελέας έδρας κ. Ι. Αγγελής με την πρότασή του είχε ζητήσει ν' απορριφθεί το αίτημα για όλους τους καταδικασθέντες. Υπενθυμίζεται ότι η δίκη είχε ξεκινήσει το Νοέμβριο του 2005.
(Καθημερινή, 6/6/2007)
ΠΩΣ Η ΕΦΤΑΣΕ ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Ανώνυμη καταγγελία στην Εισαγγελία Αρείου Πάγου το 2000
Η υπόθεση έφτασε μέχρι τη Δικαιοσύνη έπειτα από ανώνυμη καταγγελία στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου τον Ιούνιο του 2000, στην οποία είχε επισυναφθεί πόρισμα του ΣΔΟΕ άνω των 200 σελίδων. Το εν λόγω πόρισμα είχε συνταχθεί ύστερα από καταγγελίες για οικονομικό σκάνδαλο στο Πάντειο.
Κατά την κατηγορία αποκαλύφθηκαν οικονομικές ατασθαλίες με «πιπεράτες» λεπτομέρειες, σύμφωνα με τις οποίες φαινόταν το Πάντειο να έχει υπογράψει μάρμαρα αξίας 291 εκατ. δρχ., πανάκριβα είδη υγιεινής και... τζακούζι, καθώς και δεκάδες μέτρα μοκέτας, τζάκια κ.ά., τα οποία ενώ προορίζονταν για το Πάντειο, τελικά -κατά την κατηγορία- κατέληξαν σε άγνωστους προορισμούς.
Στο ίδιο πόρισμα οι εμπλεκόμενοι, χωρίς να κατονομάζονται, φέρονται να βάζουν στην τσέπη τους ακόμα και τον μισθό που ελάμβανε με την ιδιότητα του καθηγητή ο τέως πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, ο οποίος είχε παραχωρήσει τα χρήματά του για την οργάνωση της Κεντρικής Βιβλιοθήκης του Παντείου.
Στην ακροαματική διαδικασία επίσης μάρτυρας αναφέρθηκε σε αγορά αυτοκινήτου μάρκας Φεράρι από τον κατηγορούμενο Κουτσοδημητρόπουλο, τονίζοντας ότι εκ των υστέρων πληροφορήθηκε ότι η αγορά έγινε με χρήματα από τον... ειδικό λογαριασμό ερευνών του Παντείου.
(Έθνος, 9/6/2007)
Δυστυχώς, πολλοί διοικούν τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, με το πρόσχημα της αυτονομίας και ανεξαρτησίας, ως μικροί αυτοκράτορες. Κάποια στιγμή σπάει όμως η ομερτά της συναδελφικής ή συνένοχης σιωπής και οι αυτοκράτορες καταλήγουν στη φυλακή.
